Δευτέρα 3 Οκτωβρίου 2016

Θυσίες δίχως τέλος

Το συμπέρασμα που προκύπτει είναι καθαρό: Φιλολαϊκή διέξοδος στο πλαίσιο του καπιταλισμού δεν μπορεί να υπάρξει. Κι αυτό το συμπέρασμα δεν πρέπει να οδηγεί στο συμβιβασμό με το σημερινό πλαίσιο, αλλά να φωτίζει και να καθοδηγεί την ανάγκη για σύγκρουση, ρήξη με το
σάπιο σύστημα της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης. Να βάζει ολοένα και περισσότερες μάζες εργαζομένων και λαϊκών στρωμάτων σε κίνηση, για τη διαμόρφωση ενός ισχυρού αντιμονοπωλιακού - αντικαπιταλιστικού ρεύματος στο κίνημα, που θα αμφισβητήσει και τελικά θα ανατρέψει την ίδια την εξουσία του κεφαλαίου.
Την πολιτική στήριξης των επιχειρηματικών ομίλων από τις κυβερνήσεις και τα κόμματά του, στο όνομα της καπιταλιστικής ανάκαμψης, την έχει δοκιμάσει και την έχει πληρώσει βαριά ο λαός. Απαιτεί θυσίες διαρκείας και καθιστά απαγορευτική οποιαδήποτε επιστροφή ακόμα και στο κοντινό παρελθόν της εποχής πριν την κρίση, έστω κι αν υπάρξει μια σχετική ανάκαμψη της οικονομίας.
Τα αντιλαϊκά μέτρα, που για το κεφάλαιο είναι μέτρα θωράκισης της ανταγωνιστικότητας και της κερδοφορίας του, προστίθενται το ένα στο άλλο, επιδεινώνοντας κι άλλο τους όρους που ζει και δουλεύει ο λαός. Τα τελευταία στοιχεία από το Γενικό Λογιστήριο του Κράτους είναι ενδεικτικά: Το 8μηνο Γενάρη - Αυγούστου 2016, οι συνολικές δαπάνες του κρατικού προϋπολογισμού ήταν χαμηλότερες κατά 3,4 δισ. ευρώ σε σχέση με τον αντιλαϊκό στόχο που είχε τεθεί, επιβεβαιώνοντας το μόνιμο «σφαγείο» σε βάρος του λαού.
Αντίστοιχα, σύμφωνα με τα στοιχεία της Γενικής Γραμματείας Δημοσίων Εσόδων, η οικονομική αδυναμία των λαϊκών στρωμάτων να ανταποκριθούν και στα στοιχειώδη διευρύνεται, παίρνοντας υπόψη ότι τα ληξιπρόθεσμα χρέη επιχειρήσεων και νοικοκυριών στο 9μηνο Γενάρης - Αύγουστος έφτασαν στα 8,9 δισ. ευρώ. Την ίδια περίοδο, ο αριθμός των φορολογούμενων με ληξιπρόθεσμα χρέη αυξήθηκε κατά 125.000, φτάνοντας στα 4,1 εκατομμύρια και 1,6 εκατομμύρια από αυτούς βρίσκονται υπό την άμεση απειλή των κατασχέσεων.