«Η μόρφωση δεν είναι ζήτημα γνώσης, είναι ζήτημα ζωής»
Δημ. Γληνός
Δημ. Γληνός
Δε χρειάζεται να επιχειρηματολογήσει κάποιος για τη σπουδαιότητα της παιδείας στη ζωή του ανθρώπου, στο μέλλον μιας κοινωνίας. Όμως τα προβλήματα που αντιμετωπίζει η παιδεία είναι πολλά και
διαχρονικά, με πρώτο την υποχρηματοδότηση στα κτίρια, τους βοηθητικούς χώρους, τον εξοπλισμό και το προσωπικό.
Φυσικά στα χρόνια της κρίσης και των μνημονίων, τα προβλήματα οξύνθηκαν και η κατάσταση επιδεινώθηκε. Η παραπαιδεία παραμένει ανθούσα και τα χρήματα που αναγκάζεται να δίνει ο γονιός για ξένη γλώσσα, αθλητικές, μουσικές και άλλες απαραίτητες δραστηριότητες είναι πολλά. Σε περίπτωση που δεν εξοικονομούνται τα χρήματα από τον οικογενειακό προϋπολογισμό, για τις παραπάνω δραστηριότητες, το παιδί στερείται μια αναγκαία γνώση, μια υποστηριχτική ενασχόληση για την ολοκλήρωση της προσωπικότητάς του.
Το διαχρονικό και αδιαπραγμάτευτο αίτημα του λαού μας για Δημόσια Δωρεάν Σύγχρονη Ενιαία Εκπαίδευση από την προσχολική αγωγή μέχρι τα ΑΕΙ καταρρακώνεται καθημερινά. Ο Γολγοθάς για το γονιό αρχίζει με το βρεφονηπιακό ή παιδικό σταθμό που αναγκάζεται να πληρώνει τροφεία, που δεν ξέρει αν και πότε θα πάρουν το παιδί του, που καταφεύγει στα κουπόνια του ΕΣΠΑ, που δε γνωρίζει αν το προσωπικό είναι επαρκές και βρίσκεται σε διαρκή αναμονή πολλές φορές, για να καταλήξει μετά από αγωνιώδεις προσπάθειες της οικογένειας και του παιδιού - φοιτητή τελικά, στην ξενιτειά. (427.000 νέοι επιστήμονες μετανάστευσαν στα χρόνια της κρίσης!).
Οι κυβερνήσεις ανεβοκατεβαίνουν, οι υπουργοί αλλάζουν, τα προβλήματα παραμένουν. Οι όποιες αλλαγές έγιναν, ήταν επιταγές του τρίτου μνημονίου. Μειώθηκαν οι ώρες στο δημοτικό και στο γυμνάσιο, καταργήθηκαν τα σχολεία διευρυμένου ωραρίου, δυσκόλεψαν οι όροι λειτουργίας του ολοήμερου, το σχολείο λειτουργεί με ό,τι έχει, η ειδική αγωγή στο σκοπευτήριο, η παράλληλη στήριξη και η ενισχυτική διδασκαλία στην αναμονή, στο κλείσιμο τα ολιγομελή τμήματα των ΕΠΑΛ, με πολλά βιβλία ειδικότητας να λείπουν και τη μαθητική διαρροή καλά να κρατεί. Οι εξαγγελλόμενες αλλαγές (επιτροπή Λιάκου) θέλει να «μετεξελίξει» το λύκειο σε σκληρό εξεταστικό κέντρο διαφοροποιημένο, δύο ταχυτήτων (βασικό, υψηλό) σταθερά προσκολλημένο στην εισαγωγή στα ΑΕΙ-ΤΕΙ που θα δίνει εθνικό απολυτήριο ή πιστοποιητικό σπουδών σε όσους αποτυγχάνουν. Με την τεχνική επαγγελματική εκπαίδευση πιο υποβαθμισμένη, στενά δεμένη στη διαβόητη «αγορά εργασίας» και με γενικευμένη τη μαθητεία.
Το πιο σπουδαίο όμως είναι το περιεχόμενο των μαθημάτων και της εκπαιδευτικής διαδικασίας και που δυστυχώς δεν αλλάζει προς την κατεύθυνση της ουσιαστικής γνώσης και της διαπαιδαγώγησης του ανθρώπου, που δεν απαρνιέται τον πρόσφυγα-μετανάστη, που δε μισεί το θύμα του άδικου πολέμου, που γνωρίζει πως η αλληλεγγύη στους ξεριζωμένους βοηθά τον ίδιο του και τη χώρα του, για να μπει φραγμός στους πολέμους, που γίνονται για τα συμφέροντα και τα κέρδη των μεγιστάνων του πλούτου, για να μπορέσει τελικά, να υποστηρίξει τις αναγκαίες αλλαγές για μια κοινωνία ισότητας, δικαιοσύνης, ειρήνης.
Σας καλούμε στην εκδήλωση – συζήτηση:
«Οι αλλαγές και οι εξαγγελίες σήμερα στο σχολείο. Τι παιδεία θέλουμε.»
Ομιλητές: Λεμονιά Ντιντή (φιλόλογος εκλεγμένη στο ΔΣ Β’ ΕΛΜΕ-Θ)
Δημήτρης Κορομπόκης (δάσκαλος, παραιτηθείς Δ/ντής)
Δευτέρα 24 Οκτώβρη, Μυκηνών 17 στις 7.30 μ.μ.
