Με την οδηγία της ΕΕ και το νομοσχέδιο για την ιδιωτική ασφάλιση:Οι βασικοί άξονες

Με την οδηγία της ΕΕ και το νομοσχέδιο για την ιδιωτική ασφάλιση:

• Αίρεται κάθε εθνικό μέτρο ή νόμος που περιορίζει την ελεύθερη εγκατάσταση των ιδιωτικών ασφαλιστικών εταιρειών σε χώρες της ΕΕ, επομένως και στην Ελλάδα, ανεξάρτητα από τη χώρα προέλευσης. Ταυτόχρονα, γίνεται ένα αποφασιστικό βήμα για ενιαία αρχή εποπτείας.
• Στο όνομα της εύρυθμης λειτουργίας της ασφαλιστικής αγοράς, κυρίαρχο στοιχείο της οδηγίας που επικυρώνει το νομοσχέδιο είναι οι αυστηρότερες
  κεφαλαιακές απαιτήσεις για τις ασφαλιστικές εταιρείες και τις εταιρείες αντασφάλισης (εγγυώνται την κάλυψη των ζημιών τους), γεγονός που θα οδηγήσει σε εξαγορές και συγχωνεύσεις από τους μεγάλους ομίλους του κλάδου, δηλαδή σε μεγαλύτερη συγκέντρωση και συγκεντροποίηση του κεφαλαίου. Στόχος είναι να μπορούν οι ασφαλιστικοί όμιλοι να ανταποκριθούν στις «μεγάλες ανάγκες» που θα προκύψουν «από τις προωθούμενες μεταρρυθμίσεις», σύμφωνα με την αιτιολογική έκθεση. Δηλαδή, από την αύξηση της πελατείας που θα προκύψει από τη διάλυση της Κοινωνικής Ασφάλισης.
• Εισάγεται η έννοια των «επιλέξιμων επενδύσεων» από τους ασφαλιστικούς ομίλους, διευρύνοντας το πεδίο δράσης με επενδύσεις όπως αυτές σε έργα υποδομής, ενώ προβλέπονται και τα ανάλογα κίνητρα. Αυτό σημαίνει ότι οι παροχές (συντάξεις - Υγεία) στους εργαζόμενους θα εξαρτώνται από την απόδοση της επένδυσης που θα κάνει η ασφαλιστική εταιρεία με το κομπόδεμά τους!
• Ανοίγονται νέα πεδία κερδοφορίας των μονοπωλιακών ομίλων, καθώς η παραπέρα εμπορευματοποίηση της Ασφάλισης μπορεί να αποτελέσει πεδίο τοποθέτησης υπερσυσσωρευμένων κεφαλαίων. Ταυτόχρονα, το ίδιο το ασφαλιστικό σύστημα μπορεί να αποτελέσει πεδίο άντλησης κεφαλαίων για την ενίσχυση της κερδοφορίας των ομίλων, αφού τα ασφάλιστρα κεφαλαιοποιούνται και αξιοποιούνται για καπιταλιστικές επενδύσεις. Έτσι, επί της ουσίας, το νομοσχέδιο αντιμετωπίζει την Ασφάλιση ως χρηματοπιστωτικό προϊόν.