Λάσπη, απειλές, «συμπάθεια», «κατανόηση» και εκκλήσεις για διάλογο εναλλάσσει η κυβέρνηση στην τακτική της απέναντι στους αγρότες που βρίσκονται στα μπλόκα.
Μέχρι πριν από λίγες μέρες, ο υπουργός Εργασίας ισχυριζόταν ότι οι φτωχοί και μεσαίοι αγρότες θα έπρεπε να λένε κι «ευχαριστώ», επειδή η
κυβέρνηση ψήφισε μεν το τρίτο μνημόνιο, αλλά τα μέτρα που προωθεί για το Ασφαλιστικό συνιστούν «παράλληλο πρόγραμμα» που αναιρεί τάχα τις συνέπειες του μνημονίου για τη φτωχομεσαία αγροτιά.
Τέτοιο είναι το θράσος τους! Βλέποντας, όμως, ότι οι αγρότες ούτε καλλιεργούν, ούτε τρώνε κουτόχορτο, τις τελευταίες μέρες άλλαξαν τροπάρι και άρχισαν τις απειλές και τους εκβιασμούς.
Ετσι, η κυβερνητική εκπρόσωπος είπε σε τηλεοπτική εκπομπή ότι «αν δεν παλέψουμε σκληρά, μπορεί να επικρατήσει η άποψη του ΔΝΤ» και να υπάρξει μείωση συντάξεων. Κουνώντας το δάχτυλο στους αγρότες, πρόσθεσε ότι χωρίς τη μεταρρύθμιση που προωθεί η κυβέρνηση, υπάρχει κίνδυνος να μην καταβάλλονται συντάξεις τα επόμενα χρόνια.
Ωμός εκβιασμός, που δεν απευθύνεται μόνο στους αγρότες, αλλά σε όλους όσοι αντιπαλεύουν σήμερα τα αντιασφαλιστικά σχέδια της κυβέρνησης.
Με το ίδιο προκλητικό ύφος, ο υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης ισχυρίστηκε ότι οι αγρότες φοροδιαφεύγουν συστηματικά, ότι τα εισοδήματά τους αυξάνονται τα τελευταία χρόνια, όχι όμως και η φορολογία τους και ότι ο ΟΓΑ επιβιώνει χάρη στις εισφορές του κράτους, δηλαδή των υπόλοιπων φορολογούμενων.
Δεν υπάρχει πιο αισχρή προσπάθεια να ενεργοποιηθεί ο κοινωνικός αυτοματισμός, απ' αυτή που κάνει με ψέματα και κατασκευασμένα στοιχεία ο αρμόδιος υπουργός. Αναπαράγοντας μάλιστα κι αυτός τις ίδιες απειλές, είπε ότι «εάν αφήσουμε τα πράγματα όπως είναι, η βασική σύνταξη του ΟΓΑ, του αγρότη, θα πάει σε βάθος χρόνου, το 2027, σε μηδέν» και ότι αν δεν κλείσει η «αξιολόγηση» με ψηφισμένο το Ασφαλιστικό, η χώρα θα βγει εκτός ΕΕ.
Εν κατακλείδι, ζητάει από τους αγρότες να προσέλθουν στο τραπέζι του διαλόγου, χαρακτηρίζοντάς τον «μονόδρομο». Η κυβέρνηση βάζει τους αγρότες να διαλέξουν το δικό της σχέδιο - λαιμητόμο για το Ασφαλιστικό, με την απειλή ότι στη γωνία παραμονεύει το χειρότερο της τρόικας.
Τους ζητάει, δηλαδή, να διαλέξουν με ποιο σχοινί θα τους κρεμάσει, αφού όπως κι αν καταλήξει στο τέλος το αντιασφαλιστικό νομοσχέδιο, οι συνέπειες για τη μικρομεσαία αγροτιά δεν είναι αναστρέψιμες και επιταχύνεται το ξεκλήρισμά της.
Επίσης, τα κυβερνητικά στελέχη δεν λένε κουβέντα για τα άλλα αιτήματα που βάζουν οι μικρομεσαίοι αγρότες, όπως αυτά εκφράζονται στο πλαίσιο πάλης της Πανελλαδικής Συντονιστικής Επιτροπής των Μπλόκων. Ετσι, «κάνουν την πάπια» για τις συνέπειες της ΚΑΠ, την οποία προωθούν απαρέγκλιτα, όπως και για το κόστος παραγωγής που αυξάνεται και σφίγγει τη θηλιά στο λαιμό τους.
Η κυβέρνηση ασκεί πιέσεις στους αγρότες να τους σύρει σε «διάλογο» για το πόσα ακόμα θα χάσουν. Ρίχνει το «τυράκι» των «διορθώσεων», για να ακυρώσει το δίκαιο αίτημα για απόσυρση του νομοσχεδίου.
Οι απειλές δεν πρέπει να μείνουν αναπάντητες. Οι ελιγμοί της κυβέρνησης θα ακυρώνονται όσο περισσότερο ο αγώνας της αγροτιάς απεγκλωβίζεται από παραλλαγές της ίδιας πολιτικής που τους συνθλίβει. Οσο δε συμβιβάζονται με την άθλια κατάσταση που ζούσαν έως τώρα, με τους μισούς να μην έχουν Ασφάλιση και όσοι έχουν να παίρνουν συντάξεις πείνας.
Οσο στο κίνημα δυναμώνει το ρεύμα που παλεύει για αλλαγή του συσχετισμού, διεκδικώντας κοινωνικο-ασφαλιστικά δικαιώματα για όλους στο ύψος των σύγχρονων αναγκών, με ευθύνη του κράτους, αξιοπρεπές εισόδημα για τους παραγωγούς, φτηνά και ποιοτικά προϊόντα για όλο το λαό.
Το άρθρο αναδημοσιεύεται από τη στήλη «Η Άποψή μας» του Ριζοσπάστη της Τρίτης 26 Γενάρη 2016.
