Προτροπή - απαίτηση στην κυβέρνηση «να στείλει αποφασιστικό μήνυμα ότι στόχος της είναι μια οικονομία διεθνώς ανταγωνιστική», απευθύνει ο ΣΕΒ.
Με το εβδομαδιαίο δελτίο του για την ελληνική οικονομία το όργανο των βιομηχάνων ουσιαστικά επιδιώκει την επιτάχυνση και την απαρέγκλιτη εφαρμογή των «μεταρρυθμίσεων» για να διασφαλιστεί η ανάκαμψη της καπιταλιστικής κερδοφορίας, προτείνοντας σε αυτή την κατεύθυνση 8 άξονες. Ο ΣΕΒ εκφράζει την ανησυχία του σημειώνοντας ότι «ενώ η οικονομία βρίσκεται σε πορεία
δυνητικής σταθεροποίησης, με κρίσιμα ορόσημα μεταξύ άλλων την ολοκλήρωση της πρώτης αξιολόγησης το Νοέμβριο και την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών εντός του 2015, οι προγραμματικές δηλώσεις της κυβέρνησης δεν μας καθησυχάζουν ότι έχει τη βούληση να προχωρήσει με τις αλλαγές εκείνες που θα οδηγήσουν τη χώρα στην ανάπτυξη και δεν θα αναπαράγουν τις αποτυχημένες πολιτικές του παρελθόντος».
Μάλιστα αποδίδει την αποτυχία των ανάλογων στόχων που έχουν τεθεί διαχρονικά στο ότι «το παραγωγικό πρόβλημα της χώρας οφείλεται στην υπερβολική ανάμειξη της πολιτικής με την οικονομία, στον κρατικό παρεμβατισμό δηλαδή που στρεβλώνει τον ανταγωνισμό προς όφελος συντεχνιακών συμφερόντων».
Επί της ουσίας οι βιομήχανοι ζητούν να έχουν πλήρη ελευθερία κινήσεων για την απρόσκοπτη κερδοφορία τους με ένα πολιτικό σύστημα που θα ευνοεί την ανταγωνιστικότητα των επιχειρήσεων, τσακίζοντας ταυτόχρονα τα εργατικά - λαϊκά δικαιώματα και κατακτήσεις τις οποίες βαφτίζει «συντεχνιακά συμφέροντα». Παράλληλα, και στοχεύοντας πιο συγκεκριμένα, υπογραμμίζουν με σημασία ότι «στο νέο αναπτυξιακό πρότυπο, οι μισθοί, τα κέρδη και η απασχόληση πρέπει να είναι το αποτέλεσμα της ελεύθερης ιδιωτικής παραγωγικής διαδικασίας και όχι της κρατικής αναδιανομής εισοδημάτων και πλούτου».
Δηλαδή, με λίγα λόγια, οι βιομήχανοι απαιτούν και «υποδεικνύουν» όχι μόνο να μπει «ταφόπλακα» στην επαναφορά του κατώτερου μισθού στα 751 ευρώ, αλλά και να καταργηθεί ουσιαστικά το όποιο προστατευτικό πλαίσιο για μισθολογικά - εργασιακά δικαιώματα έχει απομείνει. Κατάργηση που θα προέλθει από τη «σημαδεμένη» διαδικασία «της ελεύθερης διαπραγμάτευσης» και των «ατομικών συμβάσεων» όπου ο εργαζόμενος εκβιαστικά και με το «πιστόλι στον κρόταφο» καλείται να υπογράψει για να δουλεύει με ένα σκέτο μισθό πείνας που θα καθορίζει αποκλειστικά ο εργοδότης.
Παράλληλα, ο ΣΕΒ απαιτεί όχι μόνο να μπει τέρμα ακόμη και στη σκέψη για αύξηση της φορολογίας στα υψηλά εισοδήματα και τις μεγάλες επιχειρήσεις, αλλά να εφαρμοστεί εδώ και τώρα νέο πλαίσιο φορολογικών απαλλαγών, κινήτρων και επιδοτήσεων για το μεγάλο κεφάλαιο. Χαρακτηριστικά σε αυτή την κατεύθυνση ο ΣΕΒ προκλητικά θέτει το πλαίσιο αιτημάτων του, σημειώνοντας ότι «πρόσφατη έκθεση της ΕΕ επιβεβαιώνει την έκταση της φοροδιαφυγής στο ΦΠΑ καθώς επίσης και ότι η Ελλάδα είναι χώρα υψηλών και προοδευτικών φορολογικών συντελεστών. Η έκθεση καταγράφει παραδείγματα φορολογικών κινήτρων που έχουν υιοθετήσει άλλες χώρες, όπως η Ιταλία, για να ενθαρρύνουν την ενίσχυση επιχειρήσεων με ίδια κεφάλαια. Συγκεκριμένα, χορηγείται στα νέα κεφάλαια που επενδύονται σε επιχειρήσεις φοροαπαλλαγή στην ετήσια απόδοσή τους ισοδύναμη με αυτήν που ισχύει για την έκπτωση δαπανών τόκων».
Τέλος, με περίσσευμα προκλητικότητας, ο ΣΕΒ προτείνει στην κυβέρνηση, με πρόσχημα την εκτίναξη των ελλειμμάτων στο πρώτο εξάμηνο του 2015, τη χρήση των πόρων του Ασφαλιστικού Ταμείου Αλληλεγγύης Γενεών (ΑΚΑΓΕ) για την κάλυψη των ελλειμμάτων ασφαλιστικών ταμείων και του μετοχικού ταμείου πολιτικών υπαλλήλων. Ουσιαστικά, οι βιομήχανοι «καλοβλέπουν» την ιδέα ο μεγάλος κουμπαράς των ασφαλιστικών ταμείων, ο κεντρικός λογαριασμός του ΑΚΑΓΕ, στον οποίο είναι «κλειδωμένα» 3,025 δισ. ευρώ έως το 2019, να «σπάσει» άμεσα, γεμίζοντας με νέα κέρδη τα «αναπτυξιακά τους» σχέδια.
Δηλαδή, ούτε λίγο ούτε πολύ οι βιομήχανοι απαιτούν πάλι με χρήματα των εργαζομένων να καλυφθούν τα ελλείμματα που η κερδοφορία και η ανταγωνιστικότητα του κεφαλαίου δημιούργησαν για να «ξεμπερδεύουμε (στα αλήθεια) με το παλιό», όπως άλλωστε προκλητικά τιτλοφορούν το σχετικό δελτίο Τύπου τους.
