Με βάση τα στοιχεία που έχουν εκδοθεί από την
ΕΛΣΤΑΤ το 2010, σε σύνολο 1.075.000 αυτοαπασχολούμενων, οι γυναίκες είναι 340.000 (31,62%) , εκ των οποίων 60.000 (20%) με προσωπικό, 190.000 (30,15%) χωρίς
προσωπικό και 90.000 (62,06%) ως συμβοηθούντα μέλη.
Στο πέρασμα της πενταετίας 2005 έως 2010
καταγράφεται μικρή αύξηση των αυτοαπασχολούμενων γυναικών
(από 320.000 σε
340.000), ιδιαίτερα αυτών χωρίς προσωπικό (από 170.000 σε 190.000). Να κρατήσουμε
ότι δεν έχουμε νεότερα στοιχεία όπου, λόγω της
καπιταλιστικής κρίσης, φαίνεται ότι αρκετές επιχειρήσεις είτε υπολειτουργούν,
με αποτέλεσμα να συγκαλύπτεται η ανεργία ενός τμήματος αυτοαπασχολουμένων, είτε
κλείνουν, ενώ άνεργοι προσφεύγουν ως λύση ανάγκης στο
άνοιγμα επιχειρήσεων και κατ’ επέκταση υπάρχουν διαφοροποιήσεις, κυρίως όσον
αφορά τα απόλυτα μεγέθη.
Το μεγαλύτερο κομμάτι των
αυτοαπασχολούμενων γυναικών δραστηριοποιείται στο εμπόριο. Στον κλάδο των
επιστημονικών και τεχνικών υπηρεσιών δραστηριοποιούνται γυναίκες ως
επιστημόνισσες, δικηγόροι, λογίστριες, μηχανικοί, αρχιτεκτόνισσες. Λόγω
έλλειψης στοιχείων ακόμα και από αρμόδιους φορείς, θα περιοριστούμε σε ένα
παράδειγμα ενδεικτικό της αυξημένης αυτοαπασχόλησης των γυναικών επιστημόνων.
Σε σύνολο 12.500 φαρμακείων πανελλαδικά, το 60% ανήκει σε γυναίκες. Ο συγκεκριμένος
κλάδος έχει μεγάλο ποσοστό αυτοαπασχολούμενων (47% της απασχόλησης) και είναι
από τους αναπτυσσόμενους κλάδους στην τελευταία δεκαετία.
Η ανάλογη ένταξη των αυτοαπασχολούμενων γυναικών
στις κατηγορίες των κλάδων, επιδρά και στη συνείδησή τους, στον τρόπο προσέγγισής
τους στην κοινωνική συμμαχία.
Παρ’ όλη την αύξηση των γυναικών στο χώρο των
επαγγελματιών, μπορούμε να πούμε ότι η ανισότιμη σχέση με την οποία συμμετέχουν
στην καπιταλιστική οικονομία, αποτυπώνεται και στα στοιχεία, αφού αναλογικά,
περισσότερες ανήκουν στα φτωχά τμήματα των αυτοαπασχολούμενων, ενώ αποτελούν
και τη μεγάλη πλειοψηφία των συμβοηθούντων μελών στις οικογενειακές
επιχειρήσεις.
komep
