Οι τυχόν παρεμβάσεις στο κρατικό χρέος, εάν και στο βαθμό που κριθούν αναγκαίες, και σε κάθε περίπτωση με όρο και προϋπόθεση την πλήρη εφαρμογή της αντιλαϊκής συμφωνίας και των μέτρων, καθώς και οι στόχοι για τα πρωτογενή πλεονάσματα στους κρατικούς προϋπολογισμούς της περιόδου
μετά το 2018, βρίσκονται στην επίσημη ατζέντα του Γιούρογκρουπ, που συνεδριάζει αυτή την Πέμπτη στο Λουξεμβούργο. Επιπλέον, όπως χαρακτηριστικά αναφέρεται, η συμφωνία για το χρέος θα έχει ως βάση αναφοράς την απόφαση του Γιούρογκρουπ το Μάη του 2016.
Την ίδια ώρα, και ενώ η πλευρά της Ευρωπαϊκής Επιτροπής συντάσσει την τελική «έκθεση συμμόρφωσης» (compliance report) σχετικά με την ολοκλήρωση των προαπαιτούμενων για το κλείσιμο της δεύτερης «αξιολόγησης», σύμφωνα με πληροφορίες, η κυβέρνηση απέστειλε στους «θεσμούς», και μάλιστα «στα μουλωχτά», τη νομική γνωμοδότηση περί της συνταγματικότητας των διατάξεων σχετικά με τη νέα κατακρεούργηση των καταβαλλόμενων συντάξεων από το 2019.
Αντιλαϊκά μέτρα για δεκαετίες, με άξονα το κρατικό χρέος
Την ίδια ώρα, με αφορμή την επίσκεψη του υπουργού Οικονομικών της Γαλλίας, Μπρουνό Λεμέρ, σηκώνεται ζήτημα «ρήτρας ανάπτυξης» στη συμφωνία για το χρέος, έτσι ώστε το ελληνικό κράτος να αποπληρώνει τις δόσεις ανάλογα με τους ρυθμούς μεγέθυνσης του παραγόμενου ΑΕΠ, καταβάλλοντας δηλαδή μεγαλύτερα ποσά για τοκοχρεολύσια σε περίπτωση ρυθμών καπιταλιστικής ανάπτυξης και χαμηλότερα σε περίπτωση επιβράδυνσης ή πτώσης της οικονομικής δραστηριότητας.
Ουσιαστικά πρόκειται για μια παραλλαγή του αντιλαϊκού σεναρίου, που προβλέπει την αποπληρωμή του κρατικού χρέους με ποσά μέχρι 15% του ΑΕΠ για τα επόμενα χρόνια και 30% στη μακροπρόθεσμη περίοδο, μέχρι το 2060, σύμφωνα με το κεντρικό σενάριο. Σε αυτό το πλαίσιο, ανεξάρτητα από τη ρύθμιση που θα επιλεγεί, ο λαός θα συνεχίσει να ματώνει, καθώς σε όλες τις εκδοχές τους τα παζάρια, τα σενάρια και οι συμβιβασμοί που πέφτουν στο τραπέζι έχουν ως δεδομένη την αντιλαϊκή επίθεση για δεκαετίες. Η συζήτηση για τη «διευθέτηση» του ζητήματος θα ξεκινήσει σε επόμενη φάση και σε κάθε περίπτωση σε συνδυασμό με το ύψος των ματωμένων πλεονασμάτων για την περίοδο μέχρι το 2060. Ως πρώτο βήμα σε αυτή την κατεύθυνση στο προσεχές Γιούρογκρουπ, αναμένεται να «κλειδώσει» η συμφωνία για πρωτογενή πλεονάσματα στο 3,5% για την περίοδο μέχρι και το 2022.
Αναπτυξιακά πακέτα για το εγχώριο κεφάλαιο
Την ίδια ώρα, σε εξέλιξη βρίσκονται τα αντιλαϊκά παζάρια γύρω από τα αναπτυξιακά πακέτα και τα άλλα «αντίμετρα», που αφορούν την προσέλκυση κερδοφόρων επενδύσεων και βέβαια την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας του εγχώριου κεφαλαίου.
Ουσιαστικά πρόκειται για ζήτημα που έχει συμφωνηθεί, το οποίο περιγράφεται και στο πρόσφατο «συμπληρωματικό» μνημόνιο με την Ευρωζώνη: «Οι ελληνικές αρχές θα συμφωνήσουν με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, το αργότερο έως τον Ιούνιο του 2017, κατάλογο 15 έως 20 μεγάλων, εμβληματικών σχεδίων» για την περίοδο μέχρι το 2020, αναφέρεται χαρακτηριστικά στην επικαιροποιημένη αντιλαϊκή συμφωνία. Σε αυτό το πλαίσιο, όπως αναφέρεται, οι ελληνικές αρχές θα ολοκληρώσουν τη «στρατηγική ανάπτυξης», η οποία μεταξύ άλλων «θα πρέπει να στοχεύει στη δημιουργία, μέσα στα επόμενα 2-3 χρόνια, ενός ελκυστικότερου επιχειρηματικού περιβάλλοντος», ενώ οι προτεραιότητες αφορούν τομείς όπως ο τουρισμός, οι τεχνολογίες πληροφορικής, οι μεταφορές, η φαρμακοβιομηχανία, η γεωργία και η μεταποίηση γεωργικών προϊόντων, η εφοδιαστική αλυσίδα.
Τα παραπάνω έρχονται να «κουμπώσουν» με την πρόταση του ΣΕΒ, που ακριβώς με την ίδια ορολογία για τα «εμβληματικά έργα» και για τη διοχέτευση φρέσκου πακτωλού διακρατικών και κρατικών κεφαλαίων, σε συμπράξεις με ιδιώτες και ξένους ισχυρούς επιχειρηματικούς ομίλους, «μυρίζεται» τα κέρδη της «επόμενης μέρας».
«Εναλλακτικές» προτάσεις με ενιαία στόχευση
Σε αυτό το φόντο, η πρόταση για τα «εμβληματικά έργα», σε συνδυασμό και με τυχόν παρεμβάσεις, όπως η περαιτέρω επέκταση του λεγόμενου «επενδυτικού προγράμματος Γιούνκερ» στην ελληνική οικονομία, η ενίσχυση και η επιτάχυνση των χρηματοδοτήσεων από τα κάθε είδους κοινοτικά κονδύλια προς τους εγχώριους επιχειρηματικούς ομίλους κ.ά., από τη μια έρχονται να τροφοδοτήσουν τις προβλέψεις των «θεσμών» του κουαρτέτου ως προς τους ρυθμούς ανάπτυξης στην ελληνική οικονομία και από την άλλη, μαζί με αυτές, να αμβλύνουν την απόσταση και τις διαφορές της γερμανικής κυβέρνησης με την πλευρά του ΔΝΤ.
Σε αυτό το επίπεδο, τα «εμβληματικά έργα», στα οποία τον πρώτο λόγο θα έχει η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, θεωρείται ότι θα τονώσουν την καπιταλιστική ανάκαμψη, απομακρύνοντας έτσι το ενδεχόμενο σημαντικών παρεμβάσεων στο κρατικό χρέος, είτε με την εφαρμογή της «ρήτρας ανάπτυξης» που προωθεί η γαλλική κυβέρνηση, είτε και χωρίς αυτή. Την κατεύθυνση αυτή «καλοβλέπει» και η γερμανική κυβέρνηση, ενώ σε κάθε περίπτωση τα αντιλαϊκά μέτρα θα κλιμακώνονται σε βάθος χρόνου.
Τρίτη 13 Ιούνη 2017
