Η εικόνα γίνεται ακόμα χειρότερη για
εργαζόμενους που δεν θα μπορούν να εξασφαλίζουν αυτά τα ένσημα. Ειδικά
για τις νέες γενιές, που
εργάζονται σε συνθήκες «ευελιξίας», το τμήμα της «ανταποδοτικής σύνταξης» θα είναι
μηδαμινό.
Παράδειγμα: Στην περίπτωση 15ετίας, που είναι σήμερα το όριο για να βγει κάποιος
στη σύνταξη (4.500 ένσημα), το
ποσοστό αναπλήρωσης της ανταποδοτικής σύνταξης
θα είναι μόλις 12%. Δηλαδή, σε έναν συντάξιμο μισθό των 1.000 ευρώ, το
ανταποδοτικό τμήμα θα ανέρχεται μόλις στα 120 ευρώ! Βέβαια, με τις σημερινές
εργασιακές σχέσεις, είναι από δύσκολο έως αδύνατο κάποιος εργαζόμενος να
διαμορφώσει στη 15ετία συντάξιμο μισθό 1.000 ευρώ.Επομένως,
το 12% της ανταποδοτικής θα υπολογίζεται σε πολύ μικρότερους συντάξιμους
μισθούς και θα οδηγεί κυριολεκτικά σε συντάξεις πείνας.
Οι
κατασκευαστές του νέου αντιλαϊκού συστήματος ισχυρίζονται ότι σε αυτές τις
περιπτώσεις των εξευτελιστικών ανταποδοτικών συντάξεων θα «σώζει» την κατάσταση
η προσθήκη της «εθνικής» σύνταξης των 384 ευρώ. Ομως, η λεγόμενη «εθνική
σύνταξη» και στα δύο συστήματα (στον 3863/2010 και στην πρόταση της κυβέρνησης)
δινόταν και θα δίνεται μόνο υπό συγκεκριμένες προϋποθέσεις.
Ετσι,
σύμφωνα με την πρόταση της κυβέρνησης, η «εθνική σύνταξη»δεν
θα δίνεται ολόκληρη, αν ο
δικαιούχος δεν έχει τουλάχιστον 40 χρόνια παραμονής στη χώρα μας. Θα είναι
επίσης μειωμένη στην περίπτωση αναπηρίας, ανάλογα με το ποσοστό αναπηρίας του
δικαιούχου, θα μειώνεται στην περίπτωση των «πρόωρων» συνταξιοδοτήσεων, όπως
και στις περιπτώσεις δικαιώματος λόγω θανάτου, αλλά και διπλής σύνταξης.
Αυτό
σημαίνει ότι στις
περιπτώσεις αναπηρίας - που
μπορεί να συμβεί οποτεδήποτε - ο ασφαλισμένος που χάνει την ικανότητα προς
εργασία θα μένει «επί ξύλου κρεμάμενος». Είναι ενδεικτικό ότι με ποσοστό
αναπηρίας από 50% έως 67% ο ασφαλισμένος θα λαμβάνει μόνο το 50% της «εθνικής»,
ενώ με ποσοστό αναπηρίας από 67% έως 79% θα λαμβάνει το 75% της «εθνικής»! Σε
τέτοιες οδυνηρές καταστάσεις θα βρεθούν οι ασφαλισμένοι με δεδομένο ότι το νέο
σύστημα δεν προβλέπει ούτε κατώτερα όρια συντάξεων.
