Αν θέλαμε να σχολιάσουμε την κυβερνητική προπαγάνδα για το Ασφαλιστικό, θα μπορούσαμε να πούμε απλά «μας τα ‘παν κι άλλοι» και να ξεμπερδεύαμε, αν τα στελέχη της κυβέρνησης δεν ήταν τόσο προκλητικά.
Ακριβώς τα ίδια έλεγε και η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ, που νόμο το νόμο, μέτρο το μέτρο μείωναν συντάξεις, λεηλατούσαν
ασφαλιστικά ταμεία, χάριζαν εργοδοτικές εισφορές και αποφάσιζαν την αύξηση των ορίων συνταξιοδότησης. Τώρα με τα ίδια ακριβώς επιχειρήματα των προηγούμενων κυβερνήσεων η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ επιχειρεί και στο Ασφαλιστικό να ολοκληρώσει τη βρώμικη δουλειά που άφησαν στη μέση η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ.
Πρώτος και καλύτερος ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης, ο Δραγασάκης: «Να δημιουργήσουμε ένα ασφαλιστικό σύστημα βιώσιμο στο χρόνο, που θα εγγυάται τις συντάξεις των πολιτών». Γνωστό και χιλιοειπωμένο.
Αλλά δεν μας λέει: Ποιος φταίει; Οι εργαζόμενοι που πλήρωναν τις εισφορές τους ή αυτοί που δεν πλήρωναν -κράτος και εργοδοσία- και την ίδια στιγμή λεηλατούσαν τα ασφαλιστικά ταμεία;
«Αναδιανεμητικός χαρακτήρας, κοινωνική δικαιοσύνη και διαγενεακή αλληλεγγύη», συνεχίζει την κοροϊδία. Οι μειώσεις στις συντάξεις, το κόψιμο του ΕΚΑΣ, η εθνική σύνταξη-επίδομα πτωχοκομείου από πού και ως πού είναι κοινωνική δικαιοσύνη, αλλά και αλληλεγγύη ανάμεσα στις γενιές;
Και τέλος, πάει πολύ να λέει ο Δραγασάκης «να αποκαταστήσουμε την εμπιστοσύνη της κοινωνίας και ειδικά της νέας γενιάς στο ασφαλιστικό σύστημα».
Πότε τα νέα παιδιά που δουλεύουν σε συνθήκες μερικής απασχόλησης και εργασιακής ζούγκλας θα συμπληρώνουν τα 40 χρόνια ασφάλισης; Ποτέ. Και ποια σύνταξη θα καταφέρουν να πάρουν με τους μισθούς πείνας; Σύνταξη-επίδομα φτώχειας και εξαθλίωσης.
Γι' αυτό το Ασφαλιστικό για όλους, νέους και παλιούς, αποτελεί αιτία πολέμου. Επόμενη μάχη η απεργία στις 3 του Δεκέμβρη.
