Οι πολύνεκρες επιθέσεις στο Παρίσι αξιοποιούνται ως πρόσχημα για μια νέα, μεγαλύτερης έκτασης, ιμπεριαλιστική επέμβαση στην περιοχή της Μ. Ανατολής. Σε αυτήν, τη νέα εξέλιξη, όπως όλα δείχνουν, θα γίνει προσπάθεια να εμπλακεί μια μεγάλη ομάδα κρατών που συμμετέχουν στις ιμπεριαλιστικές συμμαχίες της ΕΕ και του ΝΑΤΟ. Άλλωστε, αυτό δείχνει και η πρόσφατη απόφαση για ενεργοποίηση σχετικής ρήτρας αλληλεγγύης της Συνθήκης του Μάαστριχτ. Ανεξάρτητα του τι λέει η κυβέρνηση, είναι σίγουρο πως
η Ελλάδα είναι ήδη μπλεγμένη σε αυτήν την εξέλιξη, με τη στάση της μέχρι τώρα, αλλά και με τις δεσμεύσεις που έχει ως μέλος της ΕΕ και του ΝΑΤΟ. Η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ έχει ιδιαίτερες ευθύνες, με την πρόθυμη στάση τής στήριξης σε όλους τους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς, ιδιαίτερα όσον αφορά τη Συρία. Και ενώ όλα αυτά δεν μπορούν να κρυφτούν, η κυβερνητική προπαγάνδα, φτιάχνοντας άλλοθι και προετοιμάζοντας το λαό για την περαιτέρω στάση της, αναπαράγει τα επιχειρήματα ότι η επίθεση στο Παρίσι αποτελεί επίθεση ενάντια στις «ευρωπαϊκές αξίες», που είναι όμως «ισχυρότερες του τρόμου».
Οι αξίες, όμως, που «εμπνέουν» την Ευρωπαϊκή Ένωση, το λεγόμενο «δυτικό κόσμο», το ΝΑΤΟ, τις ΗΠΑ, αλλά και όλα τα καπιταλιστικά κράτη του κόσμου, όλες τις αστικές τάξεις είτε είναι χριστιανικές, είτε ισλαμικές, είτε φορούν τον κοσμικό μανδύα, είτε αυτό της θρησκείας, είναι αυτές του καπιταλιστικού κέρδους, της ανταγωνιστικότητας, της καταλήστευσης πλουτοπαραγωγικών πηγών, είναι οι αξίες των εκμεταλλευτών των λαών που θωρακίζουν την εξουσία τους σε όλους τους τομείς, είναι οι αξίες των ιμπεριαλιστικών πολέμων. Τις αξίες αυτές έχουμε δει, στο «εσωτερικό μέτωπο» των καπιταλιστικών κρατών και της ΕΕ, πώς τις βιώνουν οι εργάτες και τα λαϊκά στρώματα, με την επίθεση στους μισθούς και τις συντάξεις, με το χτύπημα στην Κοινωνική Ασφάλιση, στην Υγεία και την Πρόνοια σε όλες τις χώρες - μέλη (πιθανόν με χρονική διαφορά), ανεξάρτητα αν έχουν υψηλό ή χαμηλό δημόσιο χρέος, αν είναι σε μνημόνιο ή όχι. Τις αξίες αυτές έχουμε δει πώς τις έχουν βιώσει και τις «ποτίζουν» με το αίμα τους οι λαοί της Γιουγκοσλαβίας, του Αφγανιστάν, του Ιράκ, της Λιβύης, της Ουκρανίας, της Συρίας. Εκεί όπου η ...εμπέδωση της «δημοκρατίας και της ελευθερίας», η «αντιτρομοκρατική» πάλη, έχουν φέρει, εκτός από εκατοντάδες χιλιάδες νεκρούς, τη φτώχεια, την καταστροφή, την ανέχεια και τα εκατομμύρια ξεριζωμένων προσφύγων και μεταναστών. Οι «αξίες» αυτές γεννούν τη βαρβαρότητα, γεννούν και φαινόμενα όπως οι «τζιχαντιστές» που οργανώθηκαν, εξοπλίστηκαν, χρηματοδοτήθηκαν, στηρίχθηκαν άμεσα ή έμμεσα από τις ΗΠΑ και τα καπιταλιστικά κράτη της ΕΕ, προκειμένου να παίξουν τα δικά τους παιχνίδια στην περιοχή της Μ. Ανατολής και ιδιαίτερα στη Συρία και που σήμερα αξιοποιούνται ανάλογα και ως πρόσχημα για ένταση των στρατιωτικών επεμβάσεων.
Ακόμα από τον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο, είναι σύνηθες, τα αντιμαχόμενα μέρη να καλούν τους λαούς να στρατευτούν μαζί τους, να πάρουν μέρος στην ανθρωποσφαγή, στο όνομα της ελευθερίας, της δημοκρατίας, των αξιών του ανθρωπισμού, ενώ στην πραγματικότητα η σύγκρουση γίνεται για το μοίρασμα αγορών, εδαφών, διαδρομών Ενέργειας. Στον ταξικό πόλεμο που εξαπολύεται από τους κεφαλαιοκράτες της ΕΕ, οι λαοί πρέπει να δώσουν ταξική απάντηση, προβάλλοντας τις δικές τους αξίες, του αγώνα για το δίκιο, της ταξικής αλληλεγγύης με τους άλλους καταπιεζόμενους, για την απαλλαγή από τους εκμεταλλευτές τους.
