Καθώς πλησιάζει η ώρα της ψήφου επί του πολυνομοσχεδίου που θα «σαρώσει» το ισχνό εισόδημα και τα δικαιώματα των εργαζομένων, κλιμακώνοντας την προϋπάρχουσα αντιλαϊκή επίθεση, τόσο δυναμώνουν τα «ντεσιμπέλ» της κυβερνητικής προπαγάνδας, που συντηρεί αυταπάτες περί διορθωτικών κινήσεων, περί συνέχισης της διαπραγμάτευσης! Η ανάγκη να κερδίσουν χρόνο και να αποσπάσουν τη λαϊκή ανοχή, τους οδηγεί ακόμα και σε ισχυρισμούς σαν αυτόν στην απόφαση της ΚΕ του ΣΥΡΙΖΑ, ότι η υλοποίηση του μνημονίου «θα αποτελέσει μια συγκρουσιακή διαδικασία, πάνω στην οποία μια κυβέρνηση
της Αριστεράς θα προσπαθήσει να μειώσει τις αρνητικές επιπτώσεις για την κοινωνική πλειοψηφία»!
Καμιά ανοχή, καμιά αναμονή δεν πρέπει να επιδείξουν οι εργαζόμενοι, τα φτωχά λαϊκά στρώματα. Το κυβερνητικό πολυνομοσχέδιο αποτελεί ένα νέο κρίκο της επίθεσης διαρκείας κυβέρνησης - ΕΕ - κεφαλαίου. Ερχεται να συμπληρώσει τα δύο προηγούμενα μνημόνια, ενώ αποτελεί προπομπό νέων αντιλαϊκών μέτρων, καθώς το «κυρίως πιάτο» περιλαμβάνει νέες ανατροπές σε εργασιακές σχέσεις και κοινωνικο-ασφαλιστικά δικαιώματα.
Οι κυβερνητικοί ισχυρισμοί περί διορθωτικών κινήσεων είναι στάχτη στα μάτια του κόσμου, «παρηγοριά στον άρρωστο μέχρι να βγει η ψυχή του». Αν πιάσουν τόπο στις λαϊκές συνειδήσεις θα έχει χαθεί πολύτιμος χρόνος για την αναγκαία οργάνωση και ανάπτυξη της πάλης ενάντια στα νέα μέτρα, για τη διεκδίκηση μέτρων ανακούφισής του, ανάκτησης απωλειών.
Καμία «διορθωτική κίνηση» δε θα επαναφέρει τα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης, δεν θα αποκαταστήσει τις συντάξεις που υφίστανται για πολλοστή φορά σφαγιασμό, δεν θα αναιρέσει τις συνέπειες της φορολεηλασίας για τους αγρότες, τους αυτοαπασχολούμενους κ.λπ. Εξάλλου, μέτρα όπως αυτά δεν εισάγονται κατά παρέκκλιση κάποιου κανόνα, δεν συνιστούν «λάθος» για να υπάρξει διορθωτική παρέμβαση. Αυτή είναι η γενική πορεία των πραγμάτων σε όλα τα κράτη - μέλη της ΕΕ. Είναι συνειδητά και προμελετημένα τα αντιλαϊκά μέτρα και οι καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις που προωθούνται παντού, για να διασφαλίσουν καλύτερους όρους κερδοφορίας για τα μονοπώλια της λυκοσυμμαχίας και να ενισχύσουν την ανταγωνιστικότητά τους στη διεθνή αρένα όπου αναμετρούνται με άλλα άλλων καπιταλιστικών κρατών.
Τα νέα κυβερνητικά μέτρα έχουν ως στόχο τη διασφάλιση κεφαλαίων για τη χρηματοδότηση των ομίλων, τη φτηνή εργατική δύναμη, τη δημιουργία επενδυτικών ευκαιριών για το μεγάλο κεφάλαιο, μέσα απ' τις ιδιωτικοποιήσεις και την επιτάχυνση της συγκέντρωσης. Απόδειξη αποτελεί και το γεγονός ότι την ίδια ώρα που η κυβέρνηση βάζει ξανά «χέρι» στο πενιχρό εισόδημα των συνταξιούχων, των εργαζομένων, των αγροτών και αυτοαπασχολουμένων, συνεχίζει την προκλητική στήριξη στο μεγάλο κεφάλαιο με σειρά νέων προκλητικών προνομίων.
Απέναντι στην επίθεση κυβέρνησης - ΕΕ - κεφαλαίου οι εργαζόμενοι και τα φτωχά λαϊκά στρώματα της πόλης και της υπαίθρου που πλήττονται δεν έχουν παρά να αντιτάξουν την ενότητά τους σε μια ισχυρή λαϊκή συμμαχία, ικανή να την αποκρούσει και να ανοίξει το δρόμο της αντεπίθεσης. Να μην πέσει κανένας άνθρωπος του μόχθου στην «παγίδα» των κάλπικων προσδοκιών για «διορθώσεις». Τέτοιες δεν παίρνει η πολιτική που τον τσακίζει για να ανακάμψουν τα κέρδη των επιχειρηματικών ομίλων. Αυτή η πολιτική δεν διορθώνεται, δεν παίρνει μερεμέτια και σοβαντίσματα. Ο λαός μόνη επιλογή έχει να την αντιπαλέψει, να τη δυσκολέψει με στόχο να την ανατρέψει μαζί με τις αιτίες που τη γεννούν.
Το άρθρο αυτό αναδημοσιεύεται από τη στήλη «Η Άποψή μας» του Ριζοσπάστη της Τετάρτης 14 Οκτώβρη 2015
