Κάτι αντίστοιχο συνέβη και μετά τις εκλογές της περασμένης Κυριακής, με μια σημαντική όμως διαφορά που δεν πρέπει να προσπεράσουμε: Πέρα και πάνω από τις ιδιαίτερες «πινελιές» που βάζει και τώρα κάθε πλευρά στην «ερμηνεία» που κάνει στο εκλογικό αποτέλεσμα, υπάρχει και μια «κοινή συνισταμένη», που όχι απλά κυριαρχεί στις «αναλύσεις», αλλά γίνεται συστηματική προσπάθεια να
ζυμωθεί στο μυαλό των εργαζομένων και του λαού σαν μια αναντίρρητη πραγματικότητα που δε χωρά αμφισβήτηση...
Συγκεκριμένα, πριν καλά - καλά κλείσουν οι κάλπες της Κυριακής, σύσσωμα τα αστικά επιτελεία, εντός και εκτός Ελλάδας, κόμματα και φορείς του εγχώριου κεφαλαίου, αστικά ΜΜΕ, αξιωματούχοι των ΗΠΑ, της ΕΕ και των κυβερνήσεων κρατών - μελών της, ανεξάρτητα από τις ενδοκαπιταλιστικές τους αντιθέσεις, έσπευσαν να καταλήξουν σε ένα κοινό «συμπέρασμα»: Ο ελληνικός λαός, λένε, έδωσε με την ψήφο του και με συντριπτική πλειοψηφία «ισχυρή εντολή» για την υλοποίηση της νέας «συμφωνίας στήριξης», την εφαρμογή δηλαδή του νέου μνημονίου.
Μ' ένα στόμα, μια φωνή...
Για να πάρουμε μια ιδέα, ας δούμε μερικές από τις πιο χαρακτηριστικές μετεκλογικές τοποθετήσεις:
-- Ο Επίτροπος Οικονομικών Υποθέσεων της ΕΕ, Π. Μοσκοβισί, εξέφρασε την ικανοποίησή του για το γεγονός ότι «τα τρία τέταρτα των Ελλήνων ψηφοφόρων υποστηρίζουν οικονομικές και κοινωνικές μεταρρυθμίσεις».
-- Ο εκπρόσωπος της Κομισιόν, Μ. Σχοινάς, τόνισε: «Ηταν υπό την ηγεσία του Αλέξη Τσίπρα που η Ελλάδα δεσμεύτηκε σε ένα φιλόδοξο πρόγραμμα μεταρρυθμίσεων (...) Η νέα κυβέρνηση θα έχει τώρα την εντολή να υλοποιήσει αυτές τις μεταρρυθμίσεις».
-- Εντός των συνόρων, ο ΣΕΒ σημειώνει: «Η νέα κυβέρνηση έχει μια καθαρή εντολή να προχωρήσει μέσα στο πλαίσιο των δεσμεύσεων που έχει αναλάβει απέναντι στην Ευρώπη και στους Ελληνες πολίτες», ενώ προσθέτει πως το αποτέλεσμα της κάλπης «εκφράζει επίσης μια ευρύτερη κοινωνική και πολιτική συναίνεση να εργαστούμε όλοι μας, ώστε να έρθουν επενδύσεις και να δημιουργηθούν θέσεις εργασίας, χωρίς άλλες ψευδαισθήσεις και χρονοτριβές».
-- Αντίστοιχα, οι μεγαλοεπιχειρηματίες του τουρισμού, σε επιστολή του ΣΕΤΕ προς τον Αλ. Τσίπρα, τονίζουν:«Ευελπιστούμε πως, με την ξεκάθαρη εντολή που έλαβε, η νέα κυβέρνηση θα αντιμετωπίσει τις προκλήσεις και τις δεσμεύσεις της χώρας μας με αποφασιστικότητα, τόλμη αλλά και ρεαλισμό, ώστε να ανακτηθεί η σταθερότητα και να επανέλθει η χώρα σε τροχιά ανάπτυξης».
-- Ο πρόεδρος του Ελληνοαμερικανικού Εμπορικού Επιμελητηρίου, Σ. Αναστόπουλος, επισημαίνει: «Με δεδομένη την προγραμματική δέσμευση του πρωθυπουργού να εφαρμόσει το πρόγραμμα του 3ου μνημονίου και τη συντριπτική υποστήριξη της κοινής γνώμης και της πλειοψηφίας των πολιτικών δυνάμεων για την ευρωπαϊκή προοπτική της χώρας, παρουσιάζεται μια μοναδική ευκαιρία να υλοποιηθούν όλες εκείνες οι αλλαγές και μεταρρυθμίσεις που θα επιτρέψουν στην Ελλάδα να αναπτυχθεί στο μέλλον (...) Αυτό είναι το μεγάλο στοίχημα για την ανάταξη της ελληνικής οικονομίας και αυτό ζήτησαν οι πολίτες με την ψήφο τους»...
-- Από το «κοινό συμπέρασμα», βέβαια, δε θα μπορούσε να λείπει και ο ίδιος ο ΣΥΡΙΖΑ, η κυβέρνηση του οποίου θα πρωτοστατήσει στην υλοποίηση του νέου βάρβαρου μνημονίου για λογαριασμό του κεφαλαίου. Ετσι, αυτοί που πρωτοστάτησαν στα κάλπικα διλήμματα περί «παλιού - νέου» και στις απάτες περί «παράλληλου προγράμματος», «ανοιχτής διαπραγμάτευσης» κ.τ.λ., σπεύδουν να «βάλουν τα πράγματα στη θέση τους»:«Αυτή τη στιγμή, η λαϊκή εντολή είναι σαφής» ανέφερε χαρακτηριστικά ο υπουργός Επικρατείας του ΣΥΡΙΖΑ,Ν. Παππάς,«είναι οι πρώτες εκλογές οι οποίες έχουν πάρα πολύ ξεκάθαρο μπροστά στον κόσμο το ποιο είναι το πρόγραμμα που θα εφαρμοστεί. Δεν είναι όπως οι προηγούμενες, όπου υπήρχε το ερώτημα της διαπραγμάτευσης και η κατάληξη της διαπραγμάτευσης ήταν άγνωστη. Συνεπώς, υπάρχει μια συμφωνία, η οποία θα πρέπει να τηρηθεί»...
Και η αποχή στη σούμα...
Ενδιαφέρον έχει μάλιστα ότι στη... σούμα της «συναίνεσης» που αθροίζουν τα επιτελεία του συστήματος, προσθέτουν χωρίς κανέναν ενδοιασμό και την αυξημένη αποχή.
Χαρακτηριστικά, άρθρο αναρτημένο στο site του ευρωβουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ, Στ. Κούλογλου, «tvxs.gr» και με τίτλο: «Η εντολή της αποχής», αθροίζει την αποχή με τη «δεύτερη ευκαιρία» στην κυβέρνηση που θα υλοποιήσει το μνημόνιο: «Η εντολή της αποχής είναι η ίδια με άλλον τρόπο με την εντολή της δεύτερης ευκαιρίας: Κυβερνήστε επιτέλους με δικαιοσύνη (...) Η εντολή της αποχής προς τους πολιτικούς της κυβέρνησης είναι: αποδείξτε ότι δεν είσαστε ελέφαντες. Αποδείξτε ότι αξίζετε δεύτερη ευκαιρία».
Η εν λόγω «ερμηνεία», μάλιστα, δεν περιορίζεται εντός συνόρων... Η ιταλική «Corriere della Sera», σχολιάζοντας την υψηλή αποχή, λέει: «Ο ελληνικός λαός φαίνεται να είπε "ας προχωρήσουμε μπροστά, φτάνει με τις περιπέτειες και τις πρόωρες εκλογές"»...
Τοποθετήσεις, αν μη τι άλλο, ενδεικτικές για το γεγονός ότι ανεξάρτητα από προθέσεις, η στάση της αποχής στις σημερινές συνθήκες όχι μόνο δεν αποτελεί ενεργητική στάση αμφισβήτησης και αντίστασης στην πολιτική που τσακίζει το λαό, αλλά αντίθετα αξιοποιείται «βολικά» και ως «δεύτερη ευκαιρία» για την εφαρμογή της...
Δεν τους αρκεί η ψήφος, θέλουν «κοινωνική συναίνεση» στη σφαγή κάθε μέρα και παντού!
Είναι φανερό ότι τα αστικά επιτελεία, χωρίς να χάσουν λεπτό, επιχειρούν να εκμεταλλευτούν στο έπακρο το γεγονός ότι πέτυχαν να εγκλωβίσουν την πλειοψηφία του λαού στα κάλπικα διλήμματά τους και τους εκβιαστικούς μονοδρόμους τους, εντός της στρατηγικής του κεφαλαίου και της ΕΕ. Την επομένη κιόλας των εκλογών, «ξεχάστηκαν» όλα τα προεκλογικά φούμαρα περί «ανοιχτής διαπραγμάτευσης για τη βελτίωση του μνημονίου», περί «παράλληλων προγραμμάτων» και «εθνικών σχεδίων ανασυγκρότησης» που θα οδηγούσαν τάχα σε... «απεμπλοκή» από τα μνημόνια, μέσα ακριβώς από την εφαρμογή τους. Στη θέση όλων των παραπάνω μπαίνει η κοινή «διαπίστωση» όλων των επιτελείων του συστήματος: «Ηξερες τι συμφωνία έχουν υπογράψει ΣΥΡΙΖΑ, ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, Ποτάμι και ΑΝΕΛ, άρα αφού τους ψήφισες, συναινείς στην εφαρμογή της»...
Οπως έγκαιρα προειδοποίησε το ΚΚΕ, ήδη από την αρχή της προεκλογικής περιόδου, όλοι αυτοί που καλλιέργησαν και σ' αυτές τις εκλογές τη γνωστή λογική του «μικρότερου κακού», τα κάλπικα διλήμματα του τύπου «παλιό - νέο», θέτοντας ως «διακύβευμα» τάχα των εκλογών το «δίλημμα» Τσίπρας ή Μεϊμαράκης, τώρα αθροίζουν τις ψήφους και του ενός και του άλλου, καθώς και όλων των υπόλοιπων κομμάτων που ψήφισαν υπέρ του νέου μνημονίου για λογαριασμό του κεφαλαίου, για να πουν στο λαό ότι με την ψήφο του έδωσε τη συναίνεσή του για την εφαρμογή του μνημονίου.
Ξέρουν πολύ καλά γιατί στήνουν αυτή την τόσο εξόφθαλμη όσο και συντονισμένη επιχείριση: Για να περάσουν «ανώδυνα», χωρίς λαϊκές αντιδράσεις, όλα τα αντιλαϊκά μέτρα που θα φέρουν στο αμέσως επόμενο διάστημα, δεν τους αρκεί η ψήφος που απέσπασαν την Κυριακή, χρειάζονται να κάνουν το λαό να συναινεί στη συνέχιση της σφαγής του. Και αυτή τη χάρη ο λαός δεν πρέπει να τους την κάνει!
Κι επειδή, βέβαια, οι «ερμηνείες» της «λαϊκής εντολής» από μόνες τους δεν αρκούν, αξιοποιούν και μετεκλογικά όλα τα γνωστά «χαρτιά» τους: Τόσο τον εκβιασμό και τους «μονοδρόμους», όσο και την προσπάθεια να ανάγουν σε «εθνικούς στόχους» τις προτεραιότητες του κεφαλαίου, από την επίτευξη των οποίων θα ωφεληθούν τάχα όλοι.
Πρωταγωνιστικό ρόλο και σε αυτό το κομμάτι της αστικής προπαγάνδας παίζει, όπως είναι αναμενόμενο, ο ΣΥΡΙΖΑ: Ετσι, κοντά στην αναπαραγωγή των κάλπικων εκβιαστικών διλημμάτων που λένε ότι ο λαός πρέπει να διαλέξει αν θα χρεοκοπήσει με μνημόνιο και ευρώ ή με άλλο μνημόνιο και εθνικό νόμισμα (βλ. π.χ. τις δηλώσεις του ευρωβουλευτή του, Κ. Χρυσόγονου, ότι «αν δεν καταφέρουμε να πιάσουμε τους δημοσιονομικούς στόχους και ναυαγήσει το πρόγραμμα αυτό, τότε θα μας πάνε σε ένα σχέδιο συντεταγμένης εξόδου, που θα σημαίνει επί της ουσίας βίαιη φτωχοποίηση, πολύ σκληρότερο μνημόνιο με δραχμή»), τώρα παίζουν και το άλλο παραμύθι: Να κάνει υπομονή, λένε, ο λαός, να περάσουν όλα τα προαπαιτούμενα του μνημονίου που προβλέπονται για τους επόμενους μήνες, ώστε να περάσουμε τον κάβο και να μπούμε στη συζήτηση για την «ελάφρυνση» του χρέους, με την οποία θα ελαφρυνθούν τάχα και τα εργατικά - λαϊκά στρώματα...
***
Τώρα που τα πράγματα λέγονται... με λιγότερες «περικοκλάδες», τα καλέσματα των αστικών επιτελείων για υπομονή, ανοχή και συναίνεση στην αντιλαϊκή πολιτική πρέπει να πέσουν στο κενό. Τα νέα σκληρά μέτρα που θα προωθηθούν το αμέσως επόμενο διάστημα σε Ασφαλιστικό, Εργασιακά, φορολογία, ιδιωτικοποιήσεις κ.ο.κ., έρχονται για να μείνουν, θα βαθύνουν τη χρεοκοπία των εργαζομένων και των παιδιών τους, ακριβώς γιατί αυτό υπαγορεύουν οι ανάγκες του κεφαλαίου, ενώ η όποια «διευθέτηση» του κρατικού χρέους θα συνοδευτεί από νέα κλιμάκωση της αντιλαϊκής πολιτικής, όπως συνέβη και στο παρελθόν.
Ο λαός δεν έχει κανένα συμφέρον να υποταχθεί στον ισχυρισμό ότι μετά την ψήφο του... «δε δικαιούται δια να ομιλεί»! Το εργατικό - λαϊκό κίνημα πρέπει, με την παρέμβασή του, να βάλει εμπόδια στην αντιλαϊκή πολιτική, να ασκεί τη μέγιστη πίεση για ανάκτηση των λαϊκών απωλειών, να συγκεντρώνει δυνάμεις για ν' ανοίξει ο δρόμος για τη συνολική ανατροπή. Με μαγιά τους εκατοντάδες χιλιάδες που τίμησαν το ΚΚΕ με την ψήφο τους και μπορούν να μπουν πιο αποφασιστικά στη μάχη για την ανάπτυξη ενός τέτοιου κινήματος, είναι ακόμα περισσότεροι αυτοί που μπορούν να σπάσουν τα δεσμά, να χειραφετηθούν τόσο από τις σούμες της «συναίνεσης» που κάνει το κεφάλαιο, όσο και τις λογικές του «τίποτα δε γίνεται» ή «όλοι το ίδιο είναι» και να πάρουν τη δική τους θέση στους αγώνες!
Κυριακή 27 Σεπτέμβρη 2015