Είναι εντυπωσιακό το θράσος του Αλ. Τσίπρα. Τη μια στιγμή έδινε τα χέρια με την τρόικα για ένα νέο, τρίτο, σκληρό για το λαό μνημόνιο και την αμέσως επόμενη ρητόρευε περί «κοινωνικής δικαιοσύνης», υποσχόμενος ότι με αυτό το κριτήριο θα κατανεμηθούν τα βάρη της συμφωνίας και ότι «δεν θα πληρώσουν πάλι μόνον αυτοί οι οποίοι όλα τα τελευταία χρόνια έπαιρναν όλα τα βάρη στους ώμους τους»!!!
Πού τη βρήκε την κοινωνική δικαιοσύνη η κυβέρνηση;
Στην κλιμάκωση της φοροεπιδρομής που θα εξανεμίσει κι αυτά τα λίγα με τα οποία η εργατική λαϊκή
οικογένεια βγάζει πέρα το μήνα;
Στα μέτρα που εξωθούν τους αγρότες να εγκαταλείψουν τα χωράφια τους;
Στο να εξαναγκάζεις τους εργαζόμενους να δουλεύουν με το ένα πόδι στον τάφο και να αμείβονται για τους κόπους μιας ζωής με πενταροδεκάρες;
Θα μπορούσαμε να συνεχίσουμε για πολύ ακόμα, αλλά είναι περιττό.
Μια ανάγνωση της συμφωνίας αποδεικνύει ότι έχει τόση σχέση με την κοινωνική δικαιοσύνη όση ο φάντης με το ρετσινόλαδο.
Ο λαός δεν αντέχει κανένα άλλο βάρος κι ενώ λόγος θα έπρεπε να γίνεται για άρση βαρών απ' τις πλάτες του, η κυβέρνηση έρχεται να του φορτώσει κι άλλα.
Κι επιπλέον να κομπάζει περί κοινωνικής δικαιοσύνης, επειδή λέει θα επιβάλει και στο κεφάλαιο να πληρώσει κάτι, σταγόνα στον ωκεανό του πλούτου που έχει συσσωρεύσει απ' τον κλεμμένο μόχθο του λαού.
Σα δε ντρέπονται
Ριζοσπάστης Τρίτη 14 Ιούλη 2015
