Πρόσφατα, η διοίκηση της ΓΣΕΒΕΕ ανακοίνωσε ότι θα πραγματοποιήσει σεμινάρια συνδικαλιστικών στελεχών, το αμέσως επόμενο διάστημα, κόστους ενός εκατομμυρίου ευρώ (!) περίπου, που θα χρηματοδοτηθούν από κοινοτικούς και εθνικούς πόρους.
Δεν είναι η πρώτη φορά που αξιοποιούνται τέτοιες μέθοδοι για να προπαγανδιστούν οι στρατηγικές κατευθύνσεις κυβέρνησης - ΕΕ για την οικονομία, αλλά και να δημιουργηθούν τα απαραίτητα «αμορτισέρ» μέσα στο ίδιο το κίνημα για την αποδοχή τους από τους μικρούς ΕΒΕ.
Φυσικά, γνωρίζαμε εκ των προτέρων ότι η ηγεσία της ΓΣΕΒΕΕ δεν είναι κανένα αρνάκι,
έχει αποδείξει πολλάκις, και πού το πάει και για ποιον τελικά δουλεύει... Πρόκειται άλλωστε για έναν από τους βασικούς θιασώτες κάθε μορφής «κοινωνικού διαλόγου», αποθέωσης του Μάαστριχ και των κατευθύνσεών του, της περιβόητης ανταγωνιστικότητας.
Εδώ και χρόνια έχει αναλάβει, μαζί με την ΕΣΕΕ, να εξωραΐσει στα μάτια των ελεύθερων επαγγελματιών, τη βαθιά φιλομονοπωλιακή πολιτική που εφαρμόζεται, τάζοντας λαγούς με πετραχήλια στους μικρομεσαίους: Ανάπτυξη, εξωστρέφεια, καινοτομία, επιχειρηματικότητα, ευνοϊκή δανειοδότηση και ό,τι άλλο χρησιμοποιήθηκε κατά κόρον για να πειστούν ότι αυτή η πολιτική είναι προς το συμφέρον τους.
Είναι αυτοί, που, μαζί με άλλους πρόθυμους, συκοφαντούσαν τις κινητοποιήσεις του εργατικού - λαϊκού κινήματος, ότι δήθεν εμποδίζουν την οικονομία να αναπτυχθεί, συσκοτίζοντας τις πραγματικές αιτίες της καπιταλιστικής κρίσης, αλλά και καλλιεργώντας αντιδραστικά αντανακλαστικά σε χιλιάδες μικρέμπορους.
Εχουν βάλει χρόνια πλάτη για να μην κουνιέται φύλλο, για να προχωρά χωρίς αντιστάσεις αυτή η πολιτική.
Είναι αυτοί που σμπαράλιασαν το όποιο συνδικαλιστικό κίνημα υπήρχε, έφτιαξαν σωματεία - σφραγίδες, διαμορφώνοντας αποστροφή και αηδία στον επαγγελματία για το συνδικαλισμό και την οργανωμένη πάλη, με αποτέλεσμα σήμερα να είναι συνδικαλισμένο μόλις το 5% των αυτοαπασχολούμενων.
Οι συντεχνιακές πρακτικές τους έδωσαν άλλοθι σε ανθρωποφαγικές λογικές, όπως «να κλείσει ο διπλανός μου για να μην κλείσω εγώ», «οι κλεφτές πολιτικοί», «να καεί να καεί..», που σήμερα βρίσκουν έδαφος στην κρίση και εμποδίζουν την ανάπτυξη και της στοιχειώδους κοινής δράσης.
Οι αυτοαπασχολούμενοι έχουν πείρα
Το παιχνίδι των σεμιναρίων είναι έργο που έχει ξαναπαιχτεί και πρέπει να απορριφθεί.
Η στόχευση στην εκ νέου εκπαίδευση συνδικαλιστών, που θα συμβουλεύουν τους μικρούς ΕΒΕ να παρακαλάνε για ολίγη από ανάπτυξη, που θα τους τάζουν εκ νέου «καινοτομία» και «εξωστρέφεια», που θα τους μαθαίνουν ότι φταίνε αυτοί που δεν είναι καλοί επαγγελματίες και δεν αξιοποίησαν τις ευκαιρίες, ότι πρέπει να κάτσουν για μια ακόμη φορά στο κρεβάτι του Προκρούστη και στον «κοινωνικό διάλογο», ότι δεν έχουν καμιά δουλειά να παλεύουν σε αντιμονοπωλιακή κατεύθυνση, γιατί «αυτά δε γίνονται», να κινητοποιούνται, γιατί διασαλεύεται η ηρεμία της αγοράς, μόνο νέα δεινά και σύγχυση θα φέρει.
Φυσικά, η ηγεσία της ΓΣΕΒΕΕ δεν είναι αυτόφωτος μηχανισμός, πόσο μάλλον ανεξάρτητος επιστημονικός φορέας που διεξάγει ανεξάρτητες έρευνες και κάνει σεμινάρια.
Υπηρετεί συγκεκριμένες πολιτικές κατευθύνσεις.
Και τα τρία κόμματα, που συμμετέχουν στη διοίκηση της ΓΣΕΒΕΕ, η ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ, ο ΣΥΡΙΖΑ, μνημονιακοί - αντιμνημονιακοί, δεξιοί - αριστεροί, στόχο είχαν να διαμορφώσουν ένα κίνημα χειραγωγημένο, μακριά από τα πραγματικά συμφέροντα των μικρών ΕΒΕ.
Σήμερα επανέρχονται, με τα ίδια κόλπα, για να παίξουν τον ίδιο ρόλο στις σημερινές συνθήκες.
Δεν είναι τυχαίο ότι η βασική θέση τους σήμερα, δεν είναι άλλη ουσιαστικά από ευνοϊκά δάνεια για να τονωθεί η ρευστότητα στην αγορά, και άλλες δήθεν διευκολύνσεις ανάπτυξης της επιχειρηματικότητας, που καμιά πολύ μικρή επιχείρηση δεν πληροί εκ των προτέρων τις προϋποθέσεις.
Καινούρια, δηλαδή, θηλιά στο λαιμό των αυτοαπασχολούμενων, που έχουν «κάψει τη γούνα τους» για χρόνια από τις δήθεν ευνοϊκές πολιτικές δανειοδότησης των μικρών επιχειρήσεων. Ταυτόχρονα, ούτε κουβέντα για την ουσία της κρίσης και της στρατηγικής εξόδου που εφαρμόζεται, κουβέντα για οργάνωση της πάλης ενάντια στους νόμους που οδήγησαν χιλιάδες στο ταμείο της ανεργίας ή ακόμη και μπροστά στην πόρτα της φυλακής.
Οι αυτοαπασχολούμενοι έχουν πείρα από όλους αυτούς τους συνδικαλιστές, σε σωματεία και κλαδικές ομοσπονδίες, που για χρόνια τους έσερναν σε σεμινάρια, που για χρόνια τους έλεγαν ταυτόχρονα ότι αυτές, οι πεφωτισμένες ηγεσίες τους, θα τους έλυναν τα προβλήματα «του κλάδου μας». Ακόμη και οι δήθεν αγωνιστικές κορόνες που εκτοξεύονται σήμερα, υπάρχουν μόνο για να κρύψουν την εμφανή προσπάθειά τους να ποδηγετήσουν οποιαδήποτε διάθεση για αγώνα.
Στην κινητοποίηση που οι ίδιοι αποφάσισαν στις 16/9, κάτω από τα οξυμένα προβλήματα και τη δράση των δυνάμεων της ΠΑΣΕΒΕ, έκαναν ό,τι περνούσε από το χέρι τους για να μην έχει αυτή συμμετοχή, για να μην κλείσει ούτε ένα μαγαζί.
Είναι χαρακτηριστικό ότι δεν ανακοίνωναν ούτε καν τόπο συγκέντρωσης παρά 3 μέρες πριν την κινητοποίηση, υποσκάπτοντας την όποια διάθεση, καλλιεργώντας σύγχυση και απογοήτευση. Επαγγελματική δουλειά εγκλωβισμού δηλαδή, όχι ψέματα.
Καμιά εμπιστοσύνη στην ηγεσία της ΓΣΕΒΕΕ
Κανένας φτωχός αυτοαπασχολούμενος που παλεύει καθημερινά για την επιβίωση και το μεροκάματο, να μην εμπιστευτεί την ηγεσία της ΓΣΕΒΕΕ, τα κόμματα που τη στηρίζουν.
Πίσω από τον καθημερινό διαχειριστικό καυγά, κρύβεται η γνωστή πολιτική για τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις... Λάδι για τα τραύματα των πολλών που θα καούν, τράτο και επιχειρηματικές διευκολύνσεις για τους λίγους που θα πλαισιώνουν τα μονοπώλια.
Και δεν μπορεί να γίνει αλλιώς, αφού στον ευρωμονόδρομο που σύσσωμοι υπηρετούν, η έξοδος από την κρίση, η περιβόητη ανάπτυξη, συνοδεύεται, ανεξάρτητα από το μείγμα της διαχείρισής της, με παραπέρα μονοπώληση των κλάδων, με δραστική επιδείνωση των συνθηκών ζωής της πλειοψηφίας των ελεύθερων επαγγελματιών.
Το ΚΚΕ, από την πρώτη στιγμή, αποκάλυψε αυτή την πολιτική, ακόμη και όταν όλοι έπιναν νερό στο όνομα της ενιαίας εσωτερικής αγοράς, της EE, της Ευρωζώνης.
Είπε την αλήθεια χωρίς υπεκφυγές.
Μπήκε μπροστά στην ενημέρωση για το στρατηγικό χαρακτήρα των μέτρων που πάρθηκαν ως τώρα (όπως η δραστική από χρόνια συρρίκνωση της χρηματοδότησης του ΟΑΕΕ και η λογική των ιδιωτικοοικονομικών κριτηρίων, η επερχόμενη μείωση των συντάξεων), έκανε ό,τι περνάει από το χέρι του για να αναπτυχθεί κίνημα που θα παλέψει για την ανατροπή αυτή της πολιτικής.
Κατέθεσε δεκάδες προτάσεις νόμων στη βουλή για την προσωρινή ανακούφιση των αυτοαπασχολούμενων (π.χ. για πάγωμα των χρεών στην κρίση, για επίδομα ανεργίας, για αποσύνδεση των χρεών από τη δυνατότητα κλεισίματος).
Ανέδειξε στον μικρό αυτοαπασχολούμενο όχι μόνο ότι ο δρόμος της ατομικής λύσης που του διαφήμισαν κόμματα και συνδικαλιστικές ηγεσίες ως μονόδρομο, δεν βγάζει πουθενά, αλλά και ότι ο δρόμος της οργανωμένης πάλης, της μαζικοποίησης των σωματείων, της κοινής δράσης και συμμαχίας με το ταξικό κίνημα, με τα εργατικά σωματεία, το ΠΑΜΕ, μπορεί να ορθώσει εμπόδια στη στρατηγική EE και κυβερνήσεων.
Η ενδυνάμωση της ΠΑΣΕΒΕ, η στήριξη των πρωτοβουλιών της καθημερινά για την υπεράσπιση του μεροκάματου, κόντρα στο φοροκυνηγητό και τα χρέη, η συμμετοχή περισσότερων Σωματείων, Ενώσεων, Επιτροπών Αγώνα στις γραμμές της, η προώθηση της συμμαχίας με το ΠΑΜΕ, είναι σήμερα όρος για να διαμορφωθούν οι προϋποθέσεις για ξεπέρασμα της κρίσης υπέρ του λαού. Κάθε άλλη κατεύθυνση σήμερα ρίχνει νερό στο μύλο του εκτοπισμού των μικρών ΕΒΕ και πρέπει να απομονωθεί.
Η απεργία στις 6 Νοέμβρη, μπορεί να γίνει ένα ακόμη σκαλί στην πάλη για την παραπέρα αλλαγή του συσχετισμού δύναμης.
