Με βάση το βασικό σενάριο, το ελληνικό χρέος
θα είναι 176,5% του ΑΕΠ το 2017, 159,9% το 2020, 123,1% το 2030 και 91,2% το 2060.
Όμως περιγράφει και ένα δεύτερο σενάριο που επικαλείται «σημαντικούς καθοδικούς κινδύνους» και εκτινάσσει το κρατικό χρέος από το 2030 και μετά εκτιμώντας ότι θα φτάσει το 241% του ΑΕΠ το 2060.
Σύμφωνα με το «Bloomberg», η έκθεση που έχει ημερομηνία 16 Ιούνη, μια μέρα μετά το Eurogroup, αναφέρει «την υλοποίηση επιπλέον μέτρων ελάφρυνσης του χρέους, χτίζοντας στους όρους και προϋποθέσεις που διαμορφώθηκαν στα ανακοινωθέντα των Eurogroup της 25ης Μαΐου 2016 και 15ης Ιουνίου 2017».
Αναφέρει πως «ένας κατάλληλος συνδυασμός μέτρων για τη διαχείριση του χρέους -που θα περιλαμβάνει την πλήρη υλοποίηση των βραχυπρόθεσμων μέτρων-, παράταση της περιόδου λήξης και της περιόδου χάριτος για το αρχικό κεφάλαιο και τον τόκο, μαζί με τη χρήση των κερδών από SMP και ANFA θα επιτρέψει την επιστροφή του ελληνικού χρέους σε βιώσιμα επίπεδα όσον αφορά τις ακαθάριστες χρηματοδοτικές ανάγκες».
Ωστόσο επισημαίνει ότι «η βιωσιμότητα του χρέους και σε αυτό το πλαίσιο η ανάγκη για επιπλέον μέτρα στο χρέος, θα πρέπει να αξιολογηθούν με έναν τρόπο που θα μεριμνά και για έναν αριθμό καθοδικών κινδύνων». Προσθέτει πως «υπάρχει αβεβαιότητα γύρω από την ικανότητα της ελληνικής κυβέρνησης να διατηρήσει υψηλά πρωτογενή πλεονάσματα για αρκετές δεκαετίες. Επιπλέον, υπάρχουν σημαντικοί καθοδικοί κίνδυνοι στην ανάπτυξη που συνδέονται με τη γήρανση του πληθυσμού και τις τάσεις της συνολικής παραγωγικότητας των συντελεστών παραγωγής».
θα είναι 176,5% του ΑΕΠ το 2017, 159,9% το 2020, 123,1% το 2030 και 91,2% το 2060.
Όμως περιγράφει και ένα δεύτερο σενάριο που επικαλείται «σημαντικούς καθοδικούς κινδύνους» και εκτινάσσει το κρατικό χρέος από το 2030 και μετά εκτιμώντας ότι θα φτάσει το 241% του ΑΕΠ το 2060.
Σύμφωνα με το «Bloomberg», η έκθεση που έχει ημερομηνία 16 Ιούνη, μια μέρα μετά το Eurogroup, αναφέρει «την υλοποίηση επιπλέον μέτρων ελάφρυνσης του χρέους, χτίζοντας στους όρους και προϋποθέσεις που διαμορφώθηκαν στα ανακοινωθέντα των Eurogroup της 25ης Μαΐου 2016 και 15ης Ιουνίου 2017».
Αναφέρει πως «ένας κατάλληλος συνδυασμός μέτρων για τη διαχείριση του χρέους -που θα περιλαμβάνει την πλήρη υλοποίηση των βραχυπρόθεσμων μέτρων-, παράταση της περιόδου λήξης και της περιόδου χάριτος για το αρχικό κεφάλαιο και τον τόκο, μαζί με τη χρήση των κερδών από SMP και ANFA θα επιτρέψει την επιστροφή του ελληνικού χρέους σε βιώσιμα επίπεδα όσον αφορά τις ακαθάριστες χρηματοδοτικές ανάγκες».
Ωστόσο επισημαίνει ότι «η βιωσιμότητα του χρέους και σε αυτό το πλαίσιο η ανάγκη για επιπλέον μέτρα στο χρέος, θα πρέπει να αξιολογηθούν με έναν τρόπο που θα μεριμνά και για έναν αριθμό καθοδικών κινδύνων». Προσθέτει πως «υπάρχει αβεβαιότητα γύρω από την ικανότητα της ελληνικής κυβέρνησης να διατηρήσει υψηλά πρωτογενή πλεονάσματα για αρκετές δεκαετίες. Επιπλέον, υπάρχουν σημαντικοί καθοδικοί κίνδυνοι στην ανάπτυξη που συνδέονται με τη γήρανση του πληθυσμού και τις τάσεις της συνολικής παραγωγικότητας των συντελεστών παραγωγής».