ώρα, στο αντιλαϊκό τραπέζι βρίσκεται και το γενικότερο ζήτημα των «δημοσιονομικών κενών» για την περίοδο από το 2018 και για τα επόμενα χρόνια, που βέβαια θα καλυφθεί και με σειρά νέων παρεμβάσεων. Στο επίκεντρο βρίσκεται η περαιτέρω σύνθλιψη του αφορολόγητου ορίου για τους μισθωτούς και συνταξιούχους, το ύψος των σημερινών συντάξεων, τα προνοιακά επιδόματα που έχουν απομείνει για στοιχειώδεις ανάγκες των εργατικών - λαϊκών οικογενειών, σε συνδυασμό με την κλιμάκωση των ιδιωτικοποιήσεων, καθώς και των αναδιαρθρώσεων που κρίνονται απαραίτητες για την ανάκαμψη του εγχώριου κεφαλαίου.
Διογκώνεται η φοροληστεία απέναντι στο λαό
Ο λεγόμενος «έντιμος συμβιβασμός» που «διαφημίζει» η συγκυβέρνηση εστιάζει γύρω από το ύψος των νέων μέτρων φοροαφαίμαξης και στον τρόπο που αυτά θα «σερβιριστούν», είτε μέσω άμεσης νομοθετικής παρέμβασης, είτε μέσω των εφεδρειών του «δημοσιονομικού κόφτη», που με τη σειρά του αναβαθμίζεται και παρατείνεται σε βάθος χρόνου.
Σε αυτό το πλαίσιο, στο Γενικό Λογιστήριο του Κράτους έχουν ξεκινήσει οι επεξεργασίες σχετικά με τα σενάρια γύρω από το αφορολόγητο όριο και τις αντίστοιχες αυξήσεις στα κρατικά έσοδα, ανάλογα με το ύψος της καρατόμησης που θα επιλεγεί. Σύμφωνα με πληροφορίες, εξετάζονται μια σειρά από σενάρια, μετά από μια μείωση του αφορολόγητου ορίου της τάξης των 1.000 ή και 1.500 ευρώ.
Να σημειωθεί ότι με την προηγούμενη νομοθετική παρέμβαση της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, τα αφορολόγητα όρια μισθωτών και συνταξιούχων, από τα 9.545 ευρώ, για τους φορολογούμενος χωρίς παιδιά περιορίστηκαν 8.636 ευρώ, με 1 παιδί 8.863 ευρώ και με 2 παιδιά στα 9.090 ευρώ. Ετσι, οι περαιτέρω επιβαρύνσεις στον ιδιωτικό τομέα (14 μισθοί) ήδη ξεκίνησαν από εισοδήματα της τάξης των 617 ευρώ το μήνα.
Ενδεικτικά, αναφέρουμε ότι η μείωση του αφορολόγητου στα επίπεδα των 7.000 ευρώ θα σημάνει το δυνάμωμα της φοροληστείας για όλα τα λαϊκά εισοδήματα που βρίσκονται πάνω από τα 500 ευρώ το μήνα.
Σε αυτό το επίπεδο, οι φορολογικές παρεμβάσεις που δρομολογούνται έρχονται να συμπιέσουν ακόμη και αυτούς τους κατώτατους μισθούς και τα μεροκάματα, τους χαμηλοσυνταξιούχους, καθώς και τα λαϊκά εισοδήματα που βρίσκονται κάτω από τα όρια της επίσημης φτώχειας.
«Κόφτες» διαρκείας
Σε κάθε περίπτωση, στην αντιλαϊκή «σούμα» από το 2018 προστίθενται και νέα ποσά, πέρα και πάνω από αυτά που φαίνεται να «κλειδώνουν» στην τρέχουσα φάση των αντιλαϊκών παζαριών. Σε αυτό το πλαίσιο, η συγκυβέρνηση έχει επιβεβαιώσει την πρόθεσή της σχετικά με την παράταση του «δημοσιονομικού κόφτη» και για μετά το 2018, δηλαδή και για την περίοδο μετά την αναμενόμενη τυπική λήξη του τρέχοντος μνημονίου, με αιχμή στις συντάξεις και τους μισθούς, ως πρόσθετη «βαλβίδα ασφαλείας» στην αντιλαϊκή πολιτική, και βέβαια για την αποκατάσταση της λεγόμενης «πιστοληπτικής αξιοπιστίας» του ελληνικού κράτους και για την πρόσβασή του για νέα δάνεια στις διεθνείς χρηματαγορές.
Ταυτόχρονα, επιβεβαιώνεται και η χρονική επέκταση των στόχων για τα «πρωτογενή πλεονάσματα», πάντα στο γνωστό μοτίβο του λεγόμενου «έντιμου συμβιβασμού» με τους «εταίρους» και δανειστές του ελληνικού κράτους. Ουσιαστικά, το μόνο «ανοιχτό», υπό διαβούλευση ζήτημα είναι αυτό του χρονικού ορίζοντα που θα προβλεφθεί για μετά το 2018.
Επιπλέον, ο «έντιμος συμβιβασμός» που προτείνεται από τη συγκυβέρνηση, προβλέπει τη μείωση των πρωτογενών πλεονασμάτων κατά μια εκατοστιαία μονάδα (στο 2,5% του ΑΕΠ), η οποία θα αξιοποιηθεί αποκλειστικά και μόνο για τη μείωση της φορολογίας επί των επιχειρηματικών κερδών.
Ταυτόχρονα, προωθούνται οι συγκλίσεις και γύρω από τις άλλες «εκκρεμότητες» της δεύτερης «αξιολόγησης», όπως συγκεκριμένα στο ζήτημα των νέων χτυπημάτων στα Εργασιακά, το οποίο συζητείται πίσω από τις «κλειστές πόρτες».
Κυριακή 15 Γενάρη 2017
