απόδειξη της δήθεν πολιτικής με «κοινωνικό πρόσημο» της κυβέρνησης.
Μάλιστα, το τμήμα μικρομεσαίων του ΣΥΡΙΖΑ, σε πρόσφατη ανακοίνωση που απέστειλε στις συνδικαλιστικές ομοσπονδίες του χώρου, έσπευσε να πανηγυρίσει ότι «είναι προφανές πως ο συνδυασμός των παραπάνω μέτρων έχουν συγκεκριμένο πρόσημο υπέρ των ανθρώπων της εργασίας». Δυστυχώς για τους ίδιους, ο πρωθυπουργός φρόντισε εκ των προτέρων να ξεκαθαρίσει ότι στόχος των εξαγγελιών είναι ουσιαστικά η άμεση βελτίωση της εισπραξιμότητας τρεχουσών και ληξιπρόθεσμων οφειλών των αυτοαπασχολούμενων προς τα ασφαλιστικά ταμεία και το κράτος και όχι η πραγματική ανακούφισή τους.
Γι' αυτό, άλλωστε, και διευκρίνισε αμέσως ότι δεν χαρίζεται ούτε ένα ευρώ από τα ήδη πιστοποιημένα χρέη και πρόστιμα, που εκτοξεύθηκαν την περίοδο της κρίσης, εξαιτίας και της «απογείωσης» των αντιλαϊκών δημοσιονομικών μέτρων από τις προηγούμενες κυβερνήσεις, που διατηρεί στο ακέραιο η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ. Πρόκειται, δηλαδή, για ένα ακόμα καθαρά εισπρακτικό μέτρο, που λειτουργεί εν είδει «καρότου», δίπλα στο «μαστίγιο» της επιτάχυνσης των κατασχέσεων λογαριασμών (περίπου 800.000 έως τώρα, σύμφωνα με ορισμένες εκτιμήσεις), κατοικίας, επαγγελματικής στέγης και εξοπλισμού, που παίρνουν αυτήν την περίοδο μορφή χιονοστιβάδας.
Φυσικά, το τμήμα μικρομεσαίων του ΣΥΡΙΖΑ, γνωρίζοντας την κατάληξη των διαφόρων κατά καιρούς ρυθμίσεων που γίνονται (με πιο πρόσφατη την πολυδιαφημιζόμενη ρύθμιση των 100 δόσεων, από την οποία έχουν ήδη αποβληθεί 51.000, σε σύνολο 105.000, λόγω αδυναμίας πληρωμής), σπεύδει και αυτό να «προσγειώσει» τις όποιες προσδοκίες, ομολογώντας ότι «τα προτεινόμενα μέτρα δεν καλύπτουν όλες τις προτεινόμενες ενέργειες...». Μας διαβεβαιώνει, όμως, ότι «είναι ξεκάθαρη η διάθεση της κυβέρνησης»...
Εχει καεί η γούνα τους...
Φυσικά, οι μικροί αυτοαπασχολούμενοι δεν περίμεναν το τμήμα μικρομεσαίων του ΣΥΡΙΖΑ για να καταλάβουν τις «διαθέσεις» της κυβέρνησης τα δύο σχεδόν χρόνια που κυβερνά. Εχουν γευτεί για τα καλά τη φοροληστρική πολιτική της, με την παραπέρα εκτίναξη φόρων και χαρατσιών που δήθεν θα καταργούσε, όπως η διατήρηση της φορολόγησης από το πρώτο ευρώ, η αύξηση του ΦΠΑ, ο ΕΝΦΙΑ κ.τ.λ.
Εχουν ήδη γευτεί τις «ευαισθησίες» της κυβέρνησης στο τσάκισμα των μισθών και των συντάξεων, στην Κοινωνική Ασφάλιση, στις προνοιακές παροχές, στην Υγεία και Παιδεία κ.τ.λ. Εχουν ήδη πικρή πείρα του «κοινωνικού πρόσημου» της πολιτικής της κυβέρνησης, όταν την ώρα που οι ίδιοι παραμένουν στη γνωστή θέση του υποζυγίου, μαζί με τα υπόλοιπα λαϊκά στρώματα, παρακολουθούν την προκλητική χρηματοδότηση και τα λοιπά προνόμια που απολαμβάνουν οι επιχειρηματικοί όμιλοι στη χώρα, ντόπιοι και ξένοι, μέσα από τους δεκάδες νόμους και τροπολογίες που περνάνε στη Βουλή, με τη γνωστή «fast track» διαδικασία.
Η ουσία όμως της παρέμβασης του τμήματος μικρομεσαίων του ΣΥΡΙΖΑ αφορά πρώτα και κύρια τη στήριξη της γνωστής προπαγάνδας της κυβέρνησης, ότι στη ΣΥΡΙΖαίικη εκδοχή διαχείρισης της κρίσης και εξόδου από αυτήν, στον περίφημο «οδικό χάρτη» που εξήγγειλε ο πρωθυπουργός από τη ΔΕΘ, υπάρχει πρόβλεψη και για την ανάκαμψη των μικρών ατομικών επιχειρήσεων.
Ποια είναι, λοιπόν, τα περίφημα μέτρα που προτάσσει το τμήμα μικρομεσαίων του ΣΥΡΙΖΑ για τη «σωτηρία» τάχα των αυτοαπασχολούμενων; Για μια ακόμα φορά, επικεντρώνει στην ενεργοποίηση του Εθνικού Ταμείου Επιχειρηματικότητας και Ανάπτυξης (ΕΤΕΑΝ) ως φορέα ενίσχυσης και ανάπτυξης της μικρομεσαίας επιχειρηματικότητας. Δηλαδή, να το πούμε απλά, τάζει ότι με πρόσβαση σε χαμηλότοκα δάνεια και άλλα αντίστοιχα εργαλεία χιλιοδοκιμασμένα στην καπιταλιστική διαχείριση, θα λυθούν τα όποια προβλήματα των αυτοαπασχολούμενων.
Φυσικά, μια σειρά μεγαλύτερες επιχειρήσεις από αυτές που τυπικά κατατάσσονται στις μικρομεσαίες (στην ΕΕ λογίζονται ως «μικρομεσαίες» οι επιχειρήσεις που απασχολούν έως και 50 άτομα προσωπικό), θα αποκτήσουν πρόσβαση σε ευνοϊκή χρηματοδότηση και γι' αυτές ακριβώς ενδιαφέρεται και η κυβέρνηση. Γι' αυτές, άλλωστε, πανηγυρίζουν και οι συνδικαλιστικές πλειοψηφίες των ΓΣΕΒΕΕ - ΕΣΕΕ, δίνοντας και το δικαίωμα στο τμήμα του ΣΥΡΙΖΑ να λέει ότι η κυβέρνηση «ακούει τις προτάσεις της αγοράς και των φορέων της».
Οι μικρές, όμως, ιδιαίτερα οι ατομικές, χωρίς προσωπικό επιχειρήσεις, ποτέ δεν είχαν ουσιαστική πρόσβαση σε τέτοιου είδους προγράμματα, ούτε ευνοήθηκαν μακροπρόθεσμα από αυτά. Πόσο μάλλον που στις σημερινές συνθήκες, η πλειοψηφία τους είναι καταχρεωμένες και δεν πληρούν εκ των προτέρων τις απαραίτητες προϋποθέσεις ένταξης σε αυτά (π.χ. απαιτούμενο προϋπάρχον κεφάλαιο, θετική πορεία ισολογισμών, ασφαλιστική και φορολογική ενημερότητα κ.τ.λ.). Ούτε έχουν, βέβαια, τα οικονομικά περιθώρια να «καινοτομήσουν» και να λειτουργήσουν με εξωστρέφεια.
Δεν είναι τυχαίο ότι και όσοι απέκτησαν πρόσβαση την τελευταία δεκαετία σε τέτοια προγράμματα, κοινοτικά ή άλλα, καθώς και στα διάφορα κονδύλια των αναπτυξιακών νόμων, είναι τώρα χρεωμένοι με τα δάνεια αυτά και περιμένουν το επόμενο κατασχετήριο.
Στην υπηρεσία των μεγάλων ομίλων
Ο θησαυρός, δηλαδή, της ανάπτυξης «αλά ΣΥΡΙΖΑ» αποδεικνύεται «μια από τα ίδια» και με τα ίδια «ξινισμένα» υλικά. Δεν μπορεί να αναιρέσει την αντικειμενική υπεροπλία του μεγάλου κεφαλαίου που συγκεντρώνει την αγορά, διαρκώς επεκτεινόμενο και σε τομείς που έως τώρα δραστηριοποιούνται χιλιάδες επαγγελματίες αυτοαπασχολούμενοι.
Και, φυσικά, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, όπως και όλες οι προηγούμενες κυβερνήσεις που έχυναν δάκρυα για την πορεία των αυτοαπασχολούμενων στη χώρα, δεν κρύβει το φιλομονοπωλιακό προσανατολισμό της πολιτικής της. Υλοποιεί κατά κόρον τις αντίστοιχες «διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις» που προβλέπουν οι κατευθύνσεις της ΕΕ, καθώς και η περιβόητη εργαλειοθήκη του ΟΟΣΑ.
Τέτοιες είναι οι κατευθύνσεις για την παραπέρα απελευθέρωση της αγοράς εργασίας, επαγγελμάτων, ωραρίου και άλλα αντίστοιχα μέτρα (π.χ. γενίκευση πιστοποιήσεων στα τεχνικά επαγγέλματα), που λειτουργούν ανασταλτικά στην επαγγελματική δραστηριότητα των αυτοαπασχολούμενων, ανοίγοντας το δρόμο για την κυριαρχία των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων.
Εδώ αποσκοπούν και οι διάφορες προτροπές κυβερνητικών στελεχών (που αποτυπώνονται και σε κατευθύνσεις του αναπτυξιακού νόμου) περί συνένωσης των ατομικών επιχειρήσεων σε συνεργατικά - συνεταιριστικά σχήματα, προκειμένου δήθεν να εξασφαλίσουν πρόσβαση σε χρηματοδότηση και βιωσιμότητα που επί της ουσίας θα ανοίξουν το δρόμο στην ταχύτερη απορρόφηση των μικρών επιχειρήσεων από αντίστοιχες μεγαλύτερες.
Οσο, λοιπόν, τα κυβερνητικά και κομματικά στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ και να εμφανίζουν ότι η δική τους εκδοχή της ανάπτυξης χωρά τα λαϊκά στρώματα, τους μικρούς αυτοαπασχολούμενους στην προκειμένη περίπτωση, γνωρίζουν και τα ίδια πολύ καλά ότι στις σημερινές συνθήκες παρατεταμένης κρίσης και οξύτατου ανταγωνισμού ανάμεσα στα διάφορα τμήματα του μονοπωλιακού κεφαλαίου, η περιβόητη ανάκαμψη της καπιταλιστικής οικονομίας, την οποία υπηρετούν, σχετίζεται ακριβώς με τη δυνατότητα του κεφαλαίου να επενδύσει με μεγαλύτερο ποσοστό κέρδους, αλλά και με το να αποκτήσει πρόσβαση σε νέα πεδία κερδοφορίας.
Και όπως το τσάκισμα της τιμής της εργατικής δύναμης είναι προϋπόθεση, ή ο περιορισμός των κοινωνικών παροχών και η φοροληστεία, για να εξασφαλιστούν γενναίες χρηματοδοτήσεις στο μεγάλο κεφάλαιο, εξίσου απαραίτητος είναι και ο περιορισμός της οικονομικής δραστηριότητας των εκατοντάδων χιλιάδων αυτοαπασχολούμενων στη χώρα. Η πορεία, δηλαδή, της μεγάλης πλειοψηφίας των αυτοαπασχολούμενων είναι προδιαγεγραμμένη.
Πάλη σε αντιμονοπωλιακή κατεύθυνση
Από αυτήν τη σκοπιά, οι χιλιάδες αυτοαπασχολούμενοι που παλεύουν σκληρά στις σημερινές συνθήκες να εξασφαλίσουν το απαραίτητο εισόδημα για να ζήσουν τις οικογένειές τους, δεν πρέπει να πιστέψουν τις νέες υποσχέσεις του ΣΥΡΙΖΑ, που απ' ό,τι φαίνεται τα έχει μάθει καλά τα γράμματα της αστικής εξαπάτησης. Κανένας σωτήρας, ό,τι και αν υπόσχεται, ούτε θέλει, ούτε μπορεί να εξασφαλίσει γι' αυτούς την επιστροφή στις «παλιές καλύτερες μέρες».
Γι' αυτό και πρέπει να πάρουν τη θέση τους στο συλλογικό και ανυποχώρητο αγώνα που σήμερα χρειάζεται να δυναμώσει, μαζί με την εργατική τάξη, τη φτωχή αγροτιά, για την ανάκτηση των απωλειών που έχουν υποστεί οι λαϊκές οικογένειες, για την ανατροπή αυτής της πολιτικής. Να διαχωρίσουν τη θέση τους και στο κίνημα από τη γραμμή των συνδικαλιστικών πλειοψηφιών των ΓΣΕΒΕΕ, ΕΣΕΕ που τους οδηγούν στο συμβιβασμό με τη σημερινή κατάσταση, στην αυταπάτη ότι κάτι μπορεί να αλλάξει χωρίς σύγκρουση.
Η γραμμή αυτή, που καλούσε σε υπομονή για να δοκιμαστεί και αυτή η κυβερνητική εναλλαγή, δοκιμάστηκε και χρεοκόπησε. Αντίθετα, η ανάκτηση των απωλειών τους, η κάλυψη των αναγκών των οικογενειών τους, βρίσκονται στον αντίποδα, στο δρόμο της αντεπίθεσης.
Η υιοθέτηση αντιμονοπωλιακών στόχων σε κατεύθυνση ρήξης και ανατροπής, η χρεοκοπία της γραμμής του συντεχνιασμού και του κοινωνικού εταιρισμού, η διαμόρφωση προϋποθέσεων να εμπεδώνεται η ανάγκη ενδυνάμωσης της Λαϊκής Συμμαχίας με την εργατική τάξη και τη φτωχή αγροτιά ενάντια στα μονοπώλια, στην ΕΕ, στα κόμματά τους σχετίζονται και με τη δική μας παρέμβαση. Γι' αυτό και σήμερα η βελτίωση της παρέμβασής μας στους μεγάλους κλάδους και πόλεις που δραστηριοποιούνται χιλιάδες αυτοαπασχολούμενοι πρέπει να βρεθεί σταθερά στο επίκεντρο της δράσης μας.
