Σύμφωνα με το τελευταίο
δελτίο του ΣΕΒ, «η χώρα εισέρχεται σε νέα υφεσιακή τροχιά, που ελπίζουμε ότι θα
είναι η τελευταία. Και υπάρχουν κάποια εχέγγυα προς αυτή την κατεύθυνση, όπως
είναι η υιοθέτηση, ήδη από σήμερα, όλων των μέτρων προσαρμογής για την επόμενη
τριετία. Μόνον έτσι θα διαφυλαχθεί, κατά το δυνατόν, η κοινωνική ειρήνη και θα
μπορέσει η οικονομία
να βρει τον δρόμο της, ιδίως εάν αντισταθμισθούν με
επιτυχία οι υφεσιακές επιπτώσεις της ακραίας υπερφορολόγησης και δοθεί ένας
ορίζοντας σταδιακής μείωσης των φόρων, μόλις βελτιωθούν τα δημοσιονομικά μεγέθη
(...)
Δυστυχώς οι προτάσεις ελάφρυνσης του χρέους δεν ανταποκρίνονται στις
ανάγκες και τις επιδιώξεις της χώρας μας, ώστε να αποκτήσει ένα σταθερό
οικονομικό ορίζοντα για τα επόμενα χρόνια, αφού οι Ευρωπαίοι μετέθεσαν την
οριστική λύση για το 2018, δηλαδή μετά τις εθνικές εκλογές της Γερμανίας και
της Γαλλίας (...) Πρέπει όλοι μαζί, πολιτικοί και πολίτες, εργοδότες και
εργαζόμενοι, να προσπαθήσουμε να συνεννοηθούμε με ειλικρίνεια και συνέπεια».
Τι
θέλει ο ΣΕΒ;
Στηρίζοντας την κυβέρνηση στις έως τώρα επιλογές της (υπάρχουν
εχέγγυα ανάκαμψης), ζητά περισσότερες φοροελαφρύνσεις μόλις βελτιωθούν τα
δημοσιονομικά μεγέθη (κι άλλη στήριξη), μείωση του χρέους για να εξοικονομηθεί
κρατικό χρήμα για κερδοφόρες επενδύσεις και ταξική συνεργασία, υποταγή δηλαδή
των εργαζομένων που φοροληστεύονται, τσακίζονται οι μισθοί τους, χάνουν συνεχώς
δικαιώματα, στις δικές τους απαιτήσεις για στήριξη της καπιταλιστικής
κερδοφορίας.
Αυτά είναι τα «θέλω» του ΣΕΒ από μια κυβέρνηση έτοιμη να τα
υλοποιήσει.
Το ζήτημα για τους εργαζόμενους είναι να προτάξουν τα δικά τους
«θέλω» με οργάνωση, αντεπίθεση και λαϊκή συμμαχία.
