Η δραματοποίηση της διαπραγμάτευσης, οι υψηλοί τόνοι και η κινδυνολογία και από τις δύο πλευρές είναι ενταγμένα στην προσπάθειά τους ώστε να βρεθεί μια πιο εύπεπτη φόρμουλα για το λαό για να δεχτεί το «μικρότερο κακό».
Αν κάποιος παρατηρήσει όλη τη διαδρομή από την περασμένη Τετάρτη μέχρι και χτες, θα διαπιστώσει ότι όσα ενώνουν συγκυβέρνηση και δανειστές είναι
περισσότερα από όσα τους χωρίζουν.
Κοινός παρονομαστής, και των δύο, το χτύπημα των εργατικών - λαϊκών οικογενειών.
Κυριολεκτικά, ο ένας είναι η Σκύλλα και ο άλλος η Χάρυβδη για το λαό, που δεν έχει να περιμένει τίποτα από μια διαπραγμάτευση που θα τον στήσει στον τοίχο.
