 |
| Φωτο αρχείου |
Σε προχθεσινή εκδήλωση του ΣΕΒ με θέμα «Παραγωγικότητα και Καινοτομία», στην οποία«συμμετείχαν περισσότεροι από 250 επιχειρηματίες και ανώτατα διευθυντικά στελέχη από τους τομείς της Βιομηχανίας, του Εμπορίου και των Υπηρεσιών», όπως μας πληροφορεί το σχετικό δελτίο Τύπου, ο πρόεδρος του ΣΕΒ, Θ. Φέσσας, σημείωσε μεταξύ άλλων: «Οταν το "κεφάλαιο" λιμνάζει και μένει ανεκμετάλλευτο, π.χ. μηχανές, κτίρια, εργοστάσια σε αδράνεια και ο παραγωγικός συντελεστής της εργασίας δεν αξιοποιείται, τότε οδηγούμαστε σε βαθύτερη ύφεση. Οσο η παραγωγικότητά μας είναι χαμηλή ή οι μισθοί μας θα είναι χαμηλοί ή η ανεργία θα βρίσκεται στα ύψη ή και τα δύο θα συμβαίνουν ταυτόχρονα, όπως συμβαίνει σήμερα».
Μα, πού πήγανε άραγε οι αναλύσεις ότι «οδηγηθήκαμε σε
κρίση γιατί καταναλώναμε περισσότερα απ' ό,τι παράγαμε», ότι «οι μισθοί κατακρεουργήθηκαν και η ανεργία εκτοξεύτηκε εξαιτίας του νεοφιλελευθερισμού, των μερκελιστών και των κυβερνήσεων που μας έβαλαν στα μνημόνια»;
Οπως αποδεικνύεται και από τα λεγόμενα του προέδρου των βιομηχάνων, τέτοιου είδους κάλπικες και αποπροσανατολιστικές «αναλύσεις» για τα αίτια της κρίσης προσφέρονται για «λαϊκή κατανάλωση», όχι όμως και για τα φόρουμ της αστικής τάξης: Εκεί λένε χωρίς περιστροφές (έστω και με τις δικές τους ορολογίες) ότι η καπιταλιστική κρίση βαθαίνει όσο το υπερσυσσωρευμένο κεφάλαιο λιμνάζει, όσο μένει ανεκμετάλλευτο γιατί δεν μπορεί να επενδυθεί με το ανάλογο κέρδος, οπότε και συμπιέζονται οι μισθοί και ανεβαίνει η ανεργία.
Για να παραφράσουμε τη γνωστή λαϊκή ρήση ...«μεταξύ ...καπιταλιστών ειλικρίνεια»!
Δεν περισσεύει ούτε ένα ευρώ!
Και τι προτείνει ο ΣΕΒ για την έξοδο του κεφαλαίου από την κρίση; Αφενός, την αποφασιστική ενίσχυση των επενδύσεων των «βιώσιμων» εγχώριων επιχειρηματικών ομίλων με κρατικά και κυρίως ευρωενωσιακά κονδύλια: «Ας μην ξεχνάμε», λέει ο Θ. Φέσσας, συνεχίζοντας το ...ρεσιτάλ ειλικρίνειας, «ότι εθνικοί πόροι για επενδύσεις δεν υπάρχουν. Για αυτό δεν περισσεύει κανένα ευρώ από τα κοινοτικά ταμεία και ειδικότερα το νέο ΕΣΠΑ. Είναι μονόδρομος να επενδύσουμε κάθε ευρώ σε βιώσιμες επενδύσεις, αναδιαρθρώσεις και εκσυγχρονισμό των επιχειρήσεων με δυνατότητες».
Αφετέρου, προτείνει την ενίσχυση της «παραγωγικότητας» με βάση 4 πυλώνες: «Λειτουργική ευελιξία, καινοτόμα συστήματα οργάνωσης, οργάνωση εργασίας και σχέσεις με το εξωτερικό περιβάλλον (συνεργασία με πελάτες και προμηθευτές)». Δηλαδή, βασικό ζητούμενο για το κεφάλαιο και στην επόμενη φάση είναι η «ευελιξία» στη λειτουργία του, το πώς θα έχει παντελώς λυμένα τα χέρια του, ώστε να προσαρμόζεται στις ανάγκες διασφάλισης της κερδοφορίας και της ανταγωνιστικότητάς του.
Ετσι εξηγούνται, λοιπόν, πολλά.
Και το γιατί η συγκυβέρνηση διατηρεί τον πυρήνα του αντεργατικού - αντιλαϊκού πλαισίου: Εκεί θα πατήσει η ευελιξία του κεφαλαίου.
Και το για ποιο λόγο παζαρεύει η συγκυβέρνηση με τους δανειστές: Για τα «πακέτα στήριξης» για το κεφάλαιο, από τα οποία «δεν περισσεύει κανένα ευρώ»...
Ριζοσπάστης Κυριακή 5 Απρίλη 2015
