ΠΑΣΕΒΕ Ηρακλείου:«Αρνούμαστε να θυσιαστούμε για τη σωτηρία των δημίων μας»

Με αφορμή την έρευνα του επιμελητήριου Ηρακλείου για την πορεία των επιχειρήσεων στην πόλη μας, άρπαξαν την ευκαιρία οι διάφοροι κυβερνητικοί συνδικαλιστές να κλάψουν για τους μικρέμπορους και βιοτέχνες μικρομαγαζάτορες που κλείνουν ο ένας μετά τον άλλον, τονίζοντας μάλιστα πως αυτή η κατάσταση δεν έχει επιστροφή. Κάνουν μελέτες, μας περιγράφουν το κατάντημά μας.

Αλήθεια, που ήταν όλοι αυτοί που σήμερα κλαίνε  “πάνω από τα πτώματα μας”. Αυτοί που δεν ήξεραν όλα αυτά τα χρόνια τη λέξη ΟΧΙ, τη λέξη διεκδικώ, τη λέξη αγωνίζομαι, τη λέξη αντιστέκομαι, τη λέξη παλεύω για τα δίκαια αιτήματα των κλάδων που εκπροσωπούν. Με πρωταγωνιστές τα τριτοβάθμια όργανα, που καυχώνται τον τίτλο του “κοινωνικού εταίρου” και φυσικά όλους τους παρατρεχάμενους και κολαούζους τους, συνέβαλαν, βάζοντας πλάτη στη πολιτική Κυβερνήσεων και ΕΕ να έρθουν τα πάνω κάτω  στη ζωή μας αφού στην ουσία συναινώντας σε αποφάσεις εξόντωσης των εκατοντάδων χιλιάδων αυτοαπασχολούμενων και μικρών ΕΒΕ συμφωνούσαν κάθε φορά στο πάρσιμο σημαντικών αποφάσεων, (σε στρογγυλά τραπέζια με τις κυβερνήσεις όλων των αποχρώσεων), που είχαν να κάνουν με την παραμονή αυτών των μικροεπιχειρήσεων στην “πιάτσα”.

Η ΠΑΣΕΒΕ, που από την πρώτη στιγμή τους έβαλε προ των ευθυνών τους, αντιστάθηκε στις πολιτικές του αφανισμού μας, πάλεψε και παλεύει  για την ανασυγκρότηση των σωματείων, την μαζικοποίηση τους, την αγωνιστική δράση τους. Σε αντίθεση με τις κατευθύνσεις που δίνουν η ΓΣΕΒΕ και η ΕΣΕΕ, οι πλειοψηφίες της ΟΕΒΕΝΗ και του Εμπορικού Συλλόγου. Το παιχνίδι με τις επιστολές προς διάφορες κατευθύνσεις, κατάλαβαν πως δεν προσφέρεται πια και αποφάσισαν να μην σταματήσουν να κοροϊδεύουν. Έβαλαν μπροστά τη διαδικασία με τις μαζικές προσφυγές, το καινούργιο φρούτο - κόλπο του κυβερνητικού συνδικαλισμού.

Αρνούνται κάθε μορφή αγωνιστικών κινητοποιήσεων είτε αποκαλώντας τες «επαναστατική γυμναστική» είτε εκτιμώντας τες εκ των προτέρων «αποτυχημένες»

. Τίποτα δεν είναι τυχαίο. Θέλουν πάση θυσία να κρατήσουν τους αυτοαπασχολούμενους μακριά από αγώνες, μακριά από συλλογικές αποφάσεις και δράσεις, να τους κρατούν όμηρους των ορέξεων των μεγάλων – ξένων και ντόπιων – επιχειρήσεων. Όμηρους των αυταπατών ότι κάτι μπορεί να σωθεί από τα σημερινά κεκτημένα και στο μέλλον βλέπουμε.

Ας μας πουν ποια σωματεία έκαναν συνελεύσεις και πήραν αποφάσεις, όλο αυτό το διάστημα, με σκοπό να αντιπαλέψουν την φοροληστεία του 26% από το πρώτο ευρώ, τα χαράτσια, τις αυξήσεις στα είδη πρώτης ανάγκης, το πετρέλαιο, τον ΕΝΦΙΑ, το άνοιγμα των καταστημάτων τις Κυριακές, το ΚΕΑΟ που στέλνει κατά χιλιάδες τα μπιλιετάκια τρομοκρατώντας με κατασχέσεις όσους έχουν οφειλές στον ΟΑΕΕ, που πολλοί από εμάς δεν θα πάρουμε ούτε σύνταξη επειδή χρωστάμε. Θα χάσουμε τα λεφτά που τόσα χρόνια δίναμε στο Ταμείο και η δωρεάν Υγεία - Πρόνοια για εμάς και τις οικογένειές μας φαντάζει μακρινό όνειρο.

Η οικονομική κρίση είναι το πρόσχημα, όχι η αιτία, για την επιτάχυνση όλων των αναδιαρθρώσεων, που έχουν στα συρτάρια τους, από την εποχή της συμφωνίας του Μάαστριχτ.

Η κρίση των μονοπωλίων μετατράπηκε σε  «δήθεν κρίση» των αυτοαπασχολούμενων, των μικρών εμπόρων γιατί  μας έχουν προγραμμένους. Μας σπρώχνουν στην ανεργία, Μας φορτώνουν τα βάρη της κρίσης τους. Αυτά εννοούσαν όταν μας έλεγαν ότι είναι σκληρά τα μέτρα αλλά αναγκαία, αλλά πρέπει να σώσουμε την πατρίδα. Το “σκύψιμο” δεν έχει τέλος, αφού κάνουν το παν να βγάλουν σε πέρας αποφάσεις της ΕΕ, και οι κυβερνητικοί συνδικαλιστές κάθε απόχρωσης   να μας “μορφώσουν” με προγράμματα επιδοτούμενα από την ΕΕ και μάλιστα όταν αυτά προορίζονται για τους ίδιους προκειμένου να κρατούν μόνιμα σε «ακινησία» το συνδικαλιστικό κίνημα των αυτοαπασχολούμενων. Σφυρίζουν αδιάφορα για τις μειώσεις μισθών και συντάξεων. Γυρνούν την πλάτη σε κάθε πρόταση κοινής δράσης με τα άλλα λαϊκά στρώματα που πλήττονται σφοδρά από την αντιλαϊκή επέλαση και τον καταιγισμό βαρβάρων μέτρων Κυβέρνησης και ΕΕ.

Είναι φανερό πια πως έχουν στόχο την εξαπάτηση μας, θέλουν να μας αποκοιμίσουν.

Είναι επίσης γνωστό πως τα αντιλαϊκά μέτρα δεν πρόκειται να σταματήσουν αν δεν βρουν μπροστά τους ένα οργανωμένο, αποφασισμένο λαϊκό κίνημα. Γιατί για όλους αυτούς «ανταγωνιστικότητα», «υπευθυνότητα», «σύνεση», «εξορθολογισμός», «πατριωτισμός», «ανάληψη της ιστορικής ευθύνης, σημαίνει ότι ο εργάτης πρέπει να ζει (στην καλύτερη περίπτωση) με 580 ευρώ μεικτά!.                                                                         

    Ότι οι συνταξιούχοι πρέπει να ζουν με 300 ευρώ! 
    Oτι τα εκατομμυρια των ανεργων ακι των "απασχολησιμων" πρεπει να δειξουν "κατανοηση"!                                                                                                                                                                                                                                

                               

Αυτοί… μας προκαλούν να τους ανατρέψουμε και μείς καθόμαστε!!!

Εμπρός λοιπόν ας τους κάνουμε το χατίρι. Χωρίς άλλη καθυστέρηση.

Ένας, μόνο, δρόμος έχει προοπτική.

• Να συσπειρωθούμε στα σωματεία, με τις θέσεις της ΠΑΣΕΒΕ, να αλλάξουμε τους συσχετισμούς. Να απομονώσουμε τον κυβερνητικό συνδικαλισμό.   Γυρίστε τους την πλάτη, ελάτε τώρα με τις  αντιμονοπωλιακές δυνάμεις που τόσα χρόνια αποκάλυψαν την αλήθεια, δεν υπέκυψαν, δεν τα δίπλωσαν.
• Να εντείνουμε τους αγώνες, μαζί με τους εργαζόμενους, τους αγρότες, την νεολαία, τους συνταξιούχους, για την ανατροπή της βάρβαρης, αντιλαϊκής πολιτικής.

Καλούμε τα σωματεία, κάθε συνδικαλιστή που καταδικάζει τον κυβερνητικό συνδικαλισμό, να πάρουμε μέρος μαζικά στην πανελλαδική κινητοποίηση 1 Νοεμβρίου στο Σύνταγμα.

     ΑΡΝΟΥΜΑΣΤΕ ΝΑ ΘΥΣΙΑΣΤΟΥΜΕ ΓΙΑ ΤΗ ΣΩΤΗΡΙΑ ΤΩΝ ΔΗΜΙΩΝ ΜΑΣ.

Γραμματεία ΠΑΣΕΒΕ Ηρακλείου Κρήτης

8 Οκτωβρίου 2014
 http://paseveher.blogspot.gr/