Χωρίς ανάπαυλα συνεχίζεται η εφαρμογή της αντιλαϊκής πολιτικής. Ηδη οι επικουρικές συντάξεις μπήκαν στον πάγκο του Προκρούστη και βγαίνουν κομμένες κατά 5%. Συνολικά στο Ασφαλιστικό, ό,τι με πολύ κόπο έχτισε η εργατική τάξη στον αιώνα που πέρασε γίνεται φύλλο και φτερό και, στο όνομα των ελλειμμάτων, σπρώχνονται οι νέοι εργαζόμενοι όταν και αν έχουν μεροκάματο να γίνουν πελάτες των μονοπωλίων της ιδιωτικής ασφάλισης, ενώ οι παλιοί ασφαλισμένοι καλούνται να συνηθίσουν στην ιδέα ότι θα ζουν με όρους «σύνταξης ΟΓΑ». Με τη ρήτρα του μηδενικού ελλείμματος, που ξεκινάει από τον επόμενο μήνα, η βιομηχανία των μειώσεων δε θα έχει τελειωμό, καθώς, πλέον, θα χορηγούνται συντάξεις που θα μειώνονται ακόμη και κάθε τρίμηνο «για να μην υπάρχουν ελλείμματα».
Οι τράπεζες, μετά την πρώτη ανακεφαλαιοποίηση, στο βωμό της οποίας εξαερώθηκαν και τα αποθεματικά των Ταμείων, τώρα, με πρόσχημα τα «κόκκινα δάνεια» (που είναι έκφραση της ληστρικής εκμετάλλευσης των εργατών), ετοιμάζονται για ένα νέο γύρο συγκέντρωσης κεφαλαίων με τη γενναιόδωρη στήριξη του κρατικού ταμείου.
Στα σχολεία, παρότι το κλείσιμο για τις καλοκαιρινές διακοπές αμβλύνει τις εντυπώσεις, γίνεται καθαρό πια ότι είναι σε εξέλιξη ένας σχεδιασμός που πετάει έξω τα παιδιά της εργατικής τάξης.
Στο εργασιακό πεδίο, οι απαιτήσεις του κεφαλαίου που διατυπώθηκαν την προηγούμενη βδομάδα από τον ΣΕΒ (με τους Σαμαρά και Τσίπρα να βεβαιώνουν ότι είναι ικανοί να περάσουν αυτές τις απαιτήσεις στα λαϊκά στρώματα) συνοδεύονται ήδη με νέες προσφορές στο κεφάλαιο, όπως η μείωση των ασφαλιστικών εισφορών και η πλήρης απελευθέρωση της αγοράς εργασίας.
Τα αστικά κόμματα βρίσκονται ήδη σε έναν αγώνα δρόμου για την αναδιάταξη του πολιτικού σκηνικού, μέρος αυτής της διαδικασίας και ο αναμενόμενος ανασχηματισμός. Πρόκειται, ουσιαστικά για προσπάθεια αναπαλαίωσης στο πλαίσιο ενός συστήματος που, από κάθε αρμό του, αφήνει να φανεί η σαπίλα του. Η προσπάθεια να αποδοθεί η αντιλαϊκή φορομπηχτική πολιτική της κυβέρνησης σε συγκεκριμένα πρόσωπα δεν πείθει κανένα. Τα αντιλαϊκά μέτρα της κυβέρνησης αποτελούν στρατηγικού χαρακτήρα επιλογές, για να ενισχυθεί η ανταγωνιστικότητα του κεφαλαίου στις πλάτες του λαού και θα συνεχίζονται με τα ίδια ή με άλλα πρόσωπα.
Αυτό που έχει ανάγκη ο λαός είναι η εναντίωση στο σημερινό αντιλαϊκό δρόμο ανάπτυξης που μας οδηγεί σε ακόμη μεγαλύτερη χρεοκοπία και όχι οι ανασχηματισμοί και οι αλλαγές κυβερνήσεων ίδιας κοπής.
Οι τράπεζες, μετά την πρώτη ανακεφαλαιοποίηση, στο βωμό της οποίας εξαερώθηκαν και τα αποθεματικά των Ταμείων, τώρα, με πρόσχημα τα «κόκκινα δάνεια» (που είναι έκφραση της ληστρικής εκμετάλλευσης των εργατών), ετοιμάζονται για ένα νέο γύρο συγκέντρωσης κεφαλαίων με τη γενναιόδωρη στήριξη του κρατικού ταμείου.
Στα σχολεία, παρότι το κλείσιμο για τις καλοκαιρινές διακοπές αμβλύνει τις εντυπώσεις, γίνεται καθαρό πια ότι είναι σε εξέλιξη ένας σχεδιασμός που πετάει έξω τα παιδιά της εργατικής τάξης.
Στο εργασιακό πεδίο, οι απαιτήσεις του κεφαλαίου που διατυπώθηκαν την προηγούμενη βδομάδα από τον ΣΕΒ (με τους Σαμαρά και Τσίπρα να βεβαιώνουν ότι είναι ικανοί να περάσουν αυτές τις απαιτήσεις στα λαϊκά στρώματα) συνοδεύονται ήδη με νέες προσφορές στο κεφάλαιο, όπως η μείωση των ασφαλιστικών εισφορών και η πλήρης απελευθέρωση της αγοράς εργασίας.
Τα αστικά κόμματα βρίσκονται ήδη σε έναν αγώνα δρόμου για την αναδιάταξη του πολιτικού σκηνικού, μέρος αυτής της διαδικασίας και ο αναμενόμενος ανασχηματισμός. Πρόκειται, ουσιαστικά για προσπάθεια αναπαλαίωσης στο πλαίσιο ενός συστήματος που, από κάθε αρμό του, αφήνει να φανεί η σαπίλα του. Η προσπάθεια να αποδοθεί η αντιλαϊκή φορομπηχτική πολιτική της κυβέρνησης σε συγκεκριμένα πρόσωπα δεν πείθει κανένα. Τα αντιλαϊκά μέτρα της κυβέρνησης αποτελούν στρατηγικού χαρακτήρα επιλογές, για να ενισχυθεί η ανταγωνιστικότητα του κεφαλαίου στις πλάτες του λαού και θα συνεχίζονται με τα ίδια ή με άλλα πρόσωπα.
Αυτό που έχει ανάγκη ο λαός είναι η εναντίωση στο σημερινό αντιλαϊκό δρόμο ανάπτυξης που μας οδηγεί σε ακόμη μεγαλύτερη χρεοκοπία και όχι οι ανασχηματισμοί και οι αλλαγές κυβερνήσεων ίδιας κοπής.