Αν ο στόχος μιας ανακριτικής διαδικασίας είναι η διασαφήνιση
των αιτιών, των κινήτρων, των
χαρακτηριστικών μιας εγκληματικής πράξης τότε φαίνεται πως αυτόν τον στόχο πετυχαίνει
στο έπακρο η παράσταση « η Ανάκριση», που
«ανέβηκε» στη Θεσσαλονίκη (θέατρο Εγνατία) από τον δωδεκαμελή θίασο με επικεφαλής τον Κώστα Καζάκο, σε σκηνοθεσία Σταύρου Σ. Τσακίρη.
Το έργο «η Ανάκριση», γραμμένο από τον Γερμανό συγγραφέα Πέτερ Βάις
το 1965, βασίζεται σε υλικό
που συγκέντρωσε ο ίδιος παρακολουθώντας την πρώτη δίκη που διεξήχθη από τη Γερμανική Δικαιοσύνη ( γνωστή ως δίκη της Φραγκφούρτης) εναντίον 22 ναζιστών, στελεχών του στρατοπέδου Άουσβιτς. Η δίκη από την οποία πέρασαν 359 μάρτυρες εκ των οποίων οι 248 ήταν επιζήσαντες του στρατοπέδου, κράτησε μέχρι το 1965.
που συγκέντρωσε ο ίδιος παρακολουθώντας την πρώτη δίκη που διεξήχθη από τη Γερμανική Δικαιοσύνη ( γνωστή ως δίκη της Φραγκφούρτης) εναντίον 22 ναζιστών, στελεχών του στρατοπέδου Άουσβιτς. Η δίκη από την οποία πέρασαν 359 μάρτυρες εκ των οποίων οι 248 ήταν επιζήσαντες του στρατοπέδου, κράτησε μέχρι το 1965.
Ο θεατής παρακολουθεί
την «ανάκριση» και μέσα από τις γλαφυρές
περιγραφές των θυμάτων που είναι και οι
μάρτυρες κατηγορίας, έρχεται
αντιμέτωπος με το μέγεθος της φασιστικής
κτηνωδίας και την πιο σκοτεινή και ζοφερή πλευρά της ανθρώπινης φύσης, έτσι
όπως αυτή ενσαρκώθηκε στα πρόσωπα των ναζί. Τα όσα ακούγονται από τα θύματα κατά τη
διάρκεια της δίκης γεννούν στο θεατή εκτός από
έντονα συναισθήματα και εύλογα ερωτήματα για την τραγωδία που
συντελέστηκε τότε.
Ερωτήματα όπως,
·
Ποιος/ ποιοι ήταν οι υπεύθυνοι για τα όσα εγκληματικά και απάνθρωπα
συνέβησαν;
·
Ποιο/ποιοι ήταν πίσω από την ενίσχυση του
ναζιστικού κινήματος και τη
χρηματοδότηση της γιγαντιαίας πολεμικής ναζιστικής επιχείρησης του Β’
παγκόσμιου πολέμου;
·
Ποιος/ποιοι κέρδισαν τελικά απ’ όλο αυτό το
αιματηρό «πανηγύρι»;
δημιουργούνται στο θεατή καθ’ όλη τη διάρκεια της
παράστασης.
Οι απαντήσεις όμως δίνονται λίγο πριν το τέλος αυτής, δια στόματος του γνωστού δημοσιογράφου Νίκου Μπογιόπουλου, που αποτελεί το 13ο
μέλος του θιάσου, και είναι καθηλωτικές.
Ενδεικτικά αναφέρουμε κάποιες από αυτές.
Στήριξαν το Ναζισμό
και κέρδισαν από αυτόν:
1.Η Πολυεθνική Κρουπ, που χρηματοδότησε όλη την πολεμική
μηχανή του Χίτλερ. Οι ελληνικές κυβερνήσεις ξεπούλησαν σ’ αυτήν σήμερα τα ναυπηγεία της Ελλάδας
2.Η Ντόιτσε Μπανκ (γνωστή τράπεζα σύμβουλος των ελληνικών
κυβερνήσεων σήμερα) που χρηματοδότησε τη δημιουργία και λειτουργία των φούρνων
στο Άουσβιτς!
3.Η Ζήμενς (η γνωστή πολυεθνική) που χρηματοδότησε τη
δημιουργία των ταγμάτων ασφαλείας στην Αθήνα το 1943!
4.Οι Εικοσιπέντε
Γερμανοί βιομήχανοι που χρηματοδότησαν
το ταμείο του Χίτλερ το 1933 με 3 εκατομμύρια μάρκα!
5.Η Φάρμπεν η σημερινή Μπάγιερ που κατασκεύασε το κυκλώνιο,
το αέριο με το οποίο εξοντώθηκαν χιλιάδες άνθρωποι στα κρεματόρια.
6.Η Φάρμπεν που χρησιμοποίησε 85.000 χιλιάδες
κρατούμενους από τα στρατόπεδα συγκέντρωσης εκ των οποίων οι 25.000 πέθαναν από
τις «εξαιρετικές» εργασιακές συνθήκες.
7.Η ΙΒΜ, πολυεθνική, που εξόπλισε τεχνολογικά 78
ναζιστικά στρατόπεδα συγκέντρωσης.
8.Η standard oil που
προμήθευε καύσιμα και στους συμμάχους και στον άξονα.
9. Η general motors που προμήθευε το γερμανικό στρατό με Φορτηγά, τανκς,
αυτοκίνητα.
10.Η Φορντ, πολυεθνική, που κατασκεύασε το 1/3 των φορτηγών της
βέρμαχτ με τους μισούς εργαζόμενους της
από τα στρατόπεδα συγκέντρωσης.
11.Η UBC,
τράπεζα που χρηματοδότησε το ναζιστικό καθεστώς (πρόεδρος
της ο Πρέσκοτ Μπους, της γνωστής οικογένειας προέδρων των ΗΠΑ).
Η Ανάκριση λοιπόν, βασισμένη στα ντοκουμέντα της δίκης της Φραγκφούρτης,
δεν αποτελεί μόνο μια σκληρή διαδρομή
στο χρόνο αλλά αποκαλύπτει τους πραγματικούς ενόχους της ναζιστικής θηριωδίας που η επίσημη ιστορία
εσκεμμένα κρατά στο σκοτάδι.
Άραγε θα τιμωρηθούν ποτέ οι πραγματικοί ένοχοι τέτοιων εγκλημάτων;
Άραγε θα τιμωρηθούν ποτέ οι πραγματικοί ένοχοι τέτοιων εγκλημάτων;
Εσύ αποφασίζεις.