Δευτέρα 23 Μαΐου 2016

Προς εκταμιεύσεις δόσεων και νέων αντιλαϊκών μέτρων



Με άξονα το διαφαινόμενο συμβιβασμό ανάμεσα στην Ευρωζώνη και το ΔΝΤ με την παρέμβαση και των ΗΠΑ, σε ό,τι αφορά το ζήτημα της διαχείρισης του ελληνικού κρατικού χρέους, συνεχίζονται τα αντιλαϊκά παζάρια της συγκυβέρνησης
ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ με τους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς. Επόμενος σταθμός, είναι η συνεδρίαση των υπουργών Οικονομικών της Ευρωζώνης (Γιούρογκρουπ), την ερχόμενη Τρίτη, με ατζέντα τη συμφωνία για το «κλείσιμο» της πρώτης «αξιολόγησης» του τρίτου μνημονίου, με βάση την κλιμάκωση της αντιλαϊκής πολιτικής σε ολόκληρο το προηγούμενο διάστημα, και βέβαια με πρόσθετες προσθήκες αντιλαϊκών μέτρων, όπως με την κατακρεούργηση της Κοινωνικής Ασφάλισης, την απογείωση της φοροληστείας από άμεσους και έμμεσους φόρους και σειρά από παρεμβάσεις με στόχο την ανάκαμψη του εγχώριου κεφαλαίου.
Οι διεργασίες για την επόμενη αξιολόγηση είτε στα «μουλωχτά» είτε φανερά ξεκινούν άμεσα, ενώ η επάνοδος των υψηλόβαθμων κλιμακίων του κουαρτέτου στην Αθήνα, εκτιμάται για τις αρχές του Οκτώβρη. Στο επίκεντρο βρίσκεται πλέον και το ζήτημα των εργασιακών σχέσεων, που ήδη έσπευσε να το ανοίξει και η πλευρά του ΣΕΒ, με φόντο το βαθμό «αποδοτικότητας» των ψηφισμένων αντιλαϊκών πακέτων, την εξέλιξη των δημοσιονομικών μεγεθών, την πορεία του κρατικού προϋπολογισμού, τις αβεβαιότητες γύρω από τους ρυθμούς του ΑΕΠ και της καπιταλιστικής ανάκαμψης.
Ταυτόχρονα, για τις αρχές Ιούνη, αναμένεται να κατατεθεί στη Βουλή ο λεγόμενος αναπτυξιακός νόμος, με νέες φορολογικές απαλλαγές για το μεγάλο κεφάλαιο, δωρεάν κρατική χρηματοδότηση, επιδοτήσεις του μισθολογικού «κόστους», σταθερό φορολογικό συντελεστή επί των κερδών μέχρι και 12 χρόνια για τις «στρατηγικές επενδύσεις», αλλά και επιδότηση του «επιχειρηματικού κινδύνου» των καπιταλιστών.
Παζάρια γύρω από την «ανακύκλωση» του κρατικού χρέους
Διατεθειμένος, εάν χρειαστεί, να δεχτεί τη συμμετοχή του ΔΝΤ στο ελληνικό πρόγραμμα μόνο ως τεχνικού συμβούλου δηλώνει ο Γερμανός Επίτροπος της ΕΕ, αρμόδιος για την Ψηφιακή Αγορά Γκ. Ετινγκερ«Μπορώ να κατανοήσω ότι το ΔΝΤ αμφιβάλλει αν η χώρα μπορεί να εξυπηρετήσει μόνιμα τα χρέη της. Καθώς, όμως, οι Ελληνες έχουν σε αυτήν τη δεκαετία απαλλαγεί από όλες τις πληρωμές τοκοχρεολυσίων, οι ελαφρύνσεις χρέους δεν θα φέρουν στη χώρα για την ώρα κανένα πλεονέκτημα». Mιλώντας στο περιοδικό «Der Spiegel», τόνισε χαρακτηριστικά πως «δεν μπορούμε να μεταθέτουμε την αποπληρωμή των χρεών στην εποχή των εγγονιών μας». Σχετικά με τη συμμετοχή του ΔΝΤ στο αντιλαϊκό πρόγραμμα, τόνισε ότι «σε περίπτωση ανάγκης θα δεχόμουν το ΔΝΤ να παραμείνει μέρος του προγράμματος στη βάση των υπαρχουσών οικονομικών δεσμεύσεων, αλλά χωρίς απαραιτήτως να δώσει νέο χρήμα. Η τεχνογνωσία του ΔΝΤ είναι σημαντικότερη από το φρέσκο χρήμα που θα φέρει».
Την ίδια ώρα, στο αντιλαϊκό τραπέζι εξετάζεται το ενδεχόμενο μεταφοράς ελληνικού κρατικού χρέους από το ΔΝΤ προς τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Σταθερότητας (ESM), με ταυτόχρονη ελάφρυνση των επιτοκίων στη μεσοπρόθεσμη περίοδο. Παράλληλα, εξετάζεται και το ενδεχόμενο εξαγοράς των διακρατικών δανείωνπου χορηγήθηκαν ξεχωριστά από το κάθε κράτος της Ευρωζώνης στο πλαίσιο του 1ου μνημονίου καθώς τότε δεν υπήρχε ο ενιαίος ευρωπαϊκός μηχανισμός (ESM), ο οποίος καλείται σήμερα να τα εξαγοράσει. Και σε αυτό το επίπεδο, γίνεται φανερή η προσπάθεια επιμερισμού των κινδύνων, εντός και εκτός Ευρωζώνης. Παράλληλα, η τέτοια εξέλιξη φαίνεται να ευνοεί το γερμανικό κράτος, το οποίο ήταν ο μεγαλύτερος χρηματοδότης του ελληνικού κράτους, από την πλευρά της Ευρωζώνης στο πλαίσιο του 1ου μνημονίου (2010).
Το ΔΝΤ, από την πλευρά του, σύμφωνα με πληροφορίες που δημοσιεύονται στο διεθνή Τύπο, στην «έκθεση βιωσιμότητας» βάζει στο αντιλαϊκό τραπέζι την επιμήκυνση των αποπληρωμών μέχρι το 2080. Στην ίδια έκθεση, προτείνεται η επέκταση της «περιόδου χάριτος» των δανείων από το μόνιμο Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας - ΕSM - για 6 χρόνια (δάνεια 3ου μνημονίου) από το προηγούμενο «προσωρινό» μηχανισμό -EFSF - τουλάχιστον κατά 17 χρόνια (2ο μνημόνιο) και από ταδιακρατικά δάνεια της Ευρωζώνης (1ο μνημόνιο) κατά 20 χρόνια. Σε ό,τι αφορά το επιτόκιο των δανείων που έχουν χορηγήσει ο EFSF και o ESM η έκθεση βιωσιμότητας του ΔΝΤ εκτιμά ότι θα πρέπει να παγώσει στο επίπεδο του 1,5% τουλάχιστον έως το 2045.Σύμφωνα με το ΔΝΤ χωρίς την υλοποίηση των προτάσεών του, το χρέος της Ελλάδος θα φθάσει το 293,6% του ΑΕΠ έως το 2060, σύμφωνα με τις παραδοχές του βασικού σεναρίου. Το σενάριο αυτό προβλέπει διατήρηση του πρωτογενούς πλεονάσματος στον προϋπολογισμό στο επίπεδο του 1,5% και έσοδα από ιδιωτικοποιήσεις ύψους 5 δισ. ευρώ έως το 2030.
Υψηλόβαθμος αξιωματούχος του Γιούρογκρουπ, σχετικά με τιςπροτάσεις του ΔΝΤ για σταθεροποίηση των επιτοκίων, ανέφερε πως είναι δύσκολο να αποφασιστεί, καθώς θα επέφερε κόστος στον ESM και θα είχε στοιχεία «νομισματικών μεταβιβάσεων», οι οποίες απαγορεύονται από τις συνθήκες της ΕΕ. Σύμφωνα με ειδησεογραφικά πρακτορεία, ο υπουργός Οικονομικών της Γερμανίας,Β. Σόιμπλε, φέρεται να έχει δηλώσει σε συνομιλητές του πως η επιλογή της επαναγοράς των δανείων του ΔΝΤ, αν υιοθετηθεί, θα χρειαζόταν μια ρητή δέσμευση του ΔΝΤ την Τρίτη στο Γιούρογκρουπ, ότι θα συμμετάσχει στην επόμενη φάση του «ελληνικού προγράμματος», ζήτημα που θεωρείται κρίσιμο στο πλαίσιο της ψηφοφορίας στη Γερμανική Βουλή. Να σημειωθεί, πως η εκταμίευση, σε συνδυασμό βέβαια με την αντιλαϊκή συμφωνία, προϋποθέτει την έγκριση από 5 Κοινοβούλια κρατών της Ευρωζώνης, ανάμεσα σε αυτά και από το γερμανικό.
Την ίδια ώρα, υπό συζήτηση βρίσκεται και το ύψος της νέας δόσηςπου θα εκταμιευτεί από τα δάνεια της Ευρωζώνης με την ολοκλήρωση της πρώτης «αξιολόγησης» του 3ου μνημονίου. Το ύψος της δόσης, που αναμένεται να εγκριθεί από την Ευρωζώνη, με ιδιαίτερα πιθανό ενδεχόμενο να διαιρεθεί σε «υποδόσεις», εκτιμάται από 9 μέχρι 11 δισ. ευρώ, ενώ υπολογίζεται ότι το ελληνικό κράτος, μέχρι την ολοκλήρωση της δεύτερης «αξιολόγησης», θα χρειαστεί περίπου 7 δισ. ευρώ για τις αποπληρωμές του κρατικού χρέους και 3,5 δισ. ευρώ για την εξόφληση ληξιπρόθεσμων οφειλών σε ιδιώτες. Σε κάθε περίπτωση, και η συγκεκριμένη εκταμίευση θα αξιοποιηθεί καταρχάς για την εξυπηρέτηση των αποπληρωμών του κρατικού χρέους και στη συνέχεια για τις ληξιπρόθεσμες οφειλές του κράτους προς τους ιδιώτες.



Κυριακή 22 Μάη 2016
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ