Με ένα «ιστιοφόρο με ανοικτά πανιά» ως λογότυπο και σύνθημα «Η Ευρώπη είναι η Κοινή μας Αναζήτηση», η κυβέρνηση βάζει πλώρη και ανοίγει ένα νέο κύκλο προπαγάνδας υπέρ της ΕΕ, με αφορμή την ελληνική εξάμηνη προεδρία.
Ετοιμάζεται να προσθέσει μια ακόμα διαφημιστική καμπάνια, με στόχο να εμφανίσει και πάλι στα μάτια του λαού το μαύρο ως άσπρο:
Ότι η συμμετοχή σε αυτήν τη λυκοσυμμαχία, που αποδεδειγμένα συμφέρει το πιο ισχυρό σήμερα τμήμα της ελληνικής πλουτοκρατίας, δήθεν συμφέρει
και τους εργάτες, τους νέους και τους μικρομεσαίους!
Ότι η ΕΕ, η οποία είναι, τουλάχιστον, συνένοχη για τις συμφορές και τη λαϊκή χρεοκοπία, είναι ο σωτήρας, η ελπίδα και το μέλλον για το λαό.
Αφήνουμε στην άκρη την αισθητική πλευρά του σήματος και τις αυθαιρεσίες του συνθήματος, αυτό άλλωστε είναι πια κάτι το συνηθισμένο. Όλα τα κόμματα του ευρωμονόδρομου ονομάζουν ως Ευρώπη το έκτρωμα του ευρωκεφαλαίου, που προέκυψε από τη συνθήκη του Μάαστριχτ και την υπερασπίζονται πάντα στο όνομα των μεγάλων και μόνιμων θυμάτων της, των λαών!
Στο νέο αγλάισμα-λιβάνισμα της ΕΕ, όπου η κυβέρνηση θα πρωτοστατεί, θα έχει δίπλα της μια πολύ βολική αξιωματική αντιπολίτευση και δημιουργική στήριξη και από τα άλλα κόμματα της Βουλής, εκτός από το ΚΚΕ. Είναι παραπάνω από σίγουρο ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θα περιοριστεί στο να κριτικάρει μόνο τη διαχειριστική πλευρά, να λέει δηλαδή πόσο πιο ικανή προεδρία θα έκανε αυτός αν ήταν στην κυβέρνηση, λες και το «σφαγείο» αλλάζει περιεχόμενο ανάλογα με το ποιος προεδρεύει! Ξανά πονηράδες, αλλά τι να περιμένεις από τους ροζ -που γρήγορα γίνονται και πράσινο-μπλε- υμνητές της ΕΕ, όταν διεκδικούν την προεδρία της Κομισιόν και μάλιστα την εμφανίζουν ως αριστερή - ριζοσπαστική και αντισυστημική ενέργεια;
Για να μαθαίνουν οι νέοι και να πάρουν μια ιδέα για το τι κολοσσιαία ψέματα έχουν πει στο λαό για την ΕΕ και τι άγριο δούλεμα έχει πέσει χρόνια τώρα, ας γυρίσουμε 10 χρόνια πίσω. Στο 2003 που είχε και πάλι η ελληνική κυβέρνηση (ΠΑΣΟΚ με πρωθυπουργό Σημίτη) την προεδρία της ΕΕ. Τότε για σήμα είχαν ένα χελιδόνι που πέταγε όλο σιγουριά προς τα πάνω και σύνθημα «Η ΕΥΡΩΠΗ ΜΑΣ, Μοιραζόμαστε το Μέλλον ως μια Κοινότητα Αξιών»! Και ορίστε τι έλεγε η κυβέρνηση ανάμεσα σε γιορτές και τελετές, όπως αυτή στη στοά του Αττάλου για τη διεύρυνση της ΕΕ: «Το σήμα της Ελληνικής Προεδρίας σηματοδοτεί με το δικό του τρόπο τη νέα εποχή της Ευρωπαϊκής Ένωσης. …Η Ευρωπαϊκή Ένωση είναι στη νέα εποχή πιο μεγάλη, πιο συγκροτημένη, πιο δυνατή. Οι αξίες που υπερασπίζεται και προάγει, ωστόσο, παραμένουν σταθερές: Ειρήνη, δημοκρατία, συμμετοχή, κοινωνική ανάπτυξη, οικονομική ευημερία, ασφάλεια» http://www.eu2003.gr/gr/cat/67/.
Και όμως αυτές τις μπούρδες και τα ψέματα τότε μόνο το ΚΚΕ τα αντιπάλευε κόντρα σε όλα και, αψηφώντας τις λοιδορίες τις μαζικές αυταπάτες, ύψωνε θαρραλέα τη φωνή του και με όλη τη δύναμή του φώναζε ότι η ΕΕ είναι και θα φέρει για το λαό τα ακριβώς αντίθετα από αυτά που λένε οι υποστηρικτές της.
Ότι οι αναδιαρθρώσεις υπέρ της ανταγωνιστικότητας οδηγούν σε άθλιους μισθούς, συντάξεις, εργασιακές σχέσεις, Ασφαλιστικό κλπ. Ότι καπιταλιστική ανάπτυξη σημαίνει και κρίση…
Είναι καραβιές, όχι ιστιοφόρα, αλλά υπερωκεάνια τα ψέματα (μπλε - πράσινα - ροζ κ.ά.) που έχουν πει κατά καιρούς για την ΕΟΚ και την ΕΕ και μπορούν να γραφούν δεκάδες βιβλία. Τώρα που η κρίση και οι εξελίξεις έχουν αποκαλύψει σε μεγάλο βαθμό το αληθινό της πρόσωπο, τώρα που οι αντιθέσεις είναι οξυμένες στο εσωτερικό της, οι κάθε λογής υπερασπιστές της έχουν προσαρμόσει την προπαγάνδα τους στα νέα δεδομένα. Το κεντρικό μότο τους είναι πια ότι «η ΕΕ πρέπει να αλλάξει» και ο καθένας από αυτούς λέει ότι έχει το καλύτερο σχέδιο! Και η ΝΔ και ο ΣΥΡΙΖΑ και οι άλλοι.
Νέα ψέματα πάνω στα παλιά, νέα απάτη, νέα επιχείρηση εξαπάτησης και εκβιασμών.
Το ΚΚΕ είναι και πάλι απέναντί τους, λέει και πάλι την αλήθεια, ότι η ΕΕ δεν αλλάζει, μόνο χειρότερη μπορεί να γίνει και ότι ο λαός έχει συμφέρον μόνο από την αποδέσμευση και την ανατροπή της εξουσίας των μονοπωλίων.
Οι ευρωεκλογές που έρχονται είναι μια ευκαιρία για να μάθει ο λαός την αλήθεια και να δώσει τη δική του απάντηση, στηρίζοντας, ψηφίζοντας και δυναμώνοντας το ΚΚΕ.
