Το σχέδιο της συγκυβέρνησης για το Ασφαλιστικό, που παρουσίασε χτες ο υπουργός Εργασίας και διέρρευσε στον Τύπο, συνιστά εφιαλτικό σενάριο για τους σημερινούς και τους μελλοντικούς συνταξιούχους.
Με δεδομένο, μάλιστα, ότι πάντα μετά τη διαπραγμάτευση τα νομοθετήματα στα οποία καταλήγουν είναι χειρότερα
από την αρχική τους εκδοχή, αυτό που θα δούμε ως νομοσχέδιο στα τέλη Γενάρη - σύμφωνα με το χρονοδιάγραμμα της κυβέρνησης - θα είναι όλεθρος για τα ασφαλιστικά δικαιώματα που έχουν απομείνει και τις συντάξεις.
Και δεν είναι μόνο αυτό. Σύμφωνα με τα πλέον αρμόδια κυβερνητικά στελέχη, αυτό που παρουσιάζεται τώρα ως παρέμβαση στο Ασφαλιστικό είναι μέρος μόνο της «δομικής μεταρρύθμισης» που σχεδιάζει η κυβέρνηση μέσα στα επόμενα χρόνια, που σημαίνει ότι παραμένει ορθάνοιχτος ο δρόμος για παραπέρα ανατροπές.
Αυτόν το δρόμο μόνο οι εργαζόμενοι και τα άλλα λαϊκά στρώματα με την πάλη και τη συμμαχία τους μπορούν να τον φράξουν, να εμποδίσουν αυτά και τα επόμενα αντιασφαλιστικά μέτρα. Από αυτή τη σκοπιά, η κήρυξη νέας απεργίας και η μάχη για την επιτυχία της είναι επιβεβλημένες.
Το αντιασφαλιστικό σχέδιο της κυβέρνησης πλήττει παλιούς και νέους συνταξιούχους. Με τον επανυπολογισμό των συντάξεων και την εφαρμογή ενιαίων κριτηρίων για όλους, θα μειωθούν κι άλλο οι αποδοχές των συνταξιούχων, πρόσθετα στις τεράστιες μειώσεις που έχουν ήδη υποστεί.
Αυτή είναι, άλλωστε, και μια από τις μεγαλύτερες προσφορές του ΣΥΡΙΖΑ στην εργοδοσία και στο σύστημα: Με τη μεταρρύθμιση που προωθεί, νομιμοποιεί τις περικοπές που έγιναν τα προηγούμενα χρόνια και κλείνει κάθε συζήτηση από τη σκοπιά του κεφαλαίου και του κράτους για ανάκτηση των αιματηρών απωλειών που είχαν οι συνταξιούχοι από το 2009.
Επιβεβαιώνεται, επίσης, ότι κάθε επόμενη «μεταρρύθμιση» του Ασφαλιστικού κάνει το σύστημα χειρότερο για τους ασφαλισμένους και τους συνταξιούχους. Ο νόμος Λοβέρδου - Κουτρουμάνη, τον οποίο και σήμερα υπερασπίζεται το ΠΑΣΟΚ, «έσπασε» τη σύνταξη στα δύο και με τα κριτήρια αναπλήρωσης οδηγούσε σε χαμηλότερες συντάξεις σε σχέση με το προηγούμενο σύστημα.
Τώρα, το σχέδιο της κυβέρνησης αξιοποιεί τα «κεκτημένα» του προηγούμενου νόμου και, μεταβάλλοντας κρίσιμους συντελεστές στον υπολογισμό των συντάξεων, τις σπρώχνει ακόμα πιο κάτω. Κάπως έτσι, η διεύρυνση των επαγγελματικών Ταμείων και της ιδιωτικής Ασφάλισης θα προκύψει περίπου σαν φυσική εξέλιξη, αφού το θεσμικό πλαίσιο υπάρχει και τα κοράκια καραδοκούν.
Νέο πλήγμα θα υποστούν συνολικά οι ασφαλισμένοι, ανεξάρτητα από τη χρονική απόσταση που τους χωρίζει από τη σύνταξη. Ιδιαίτερα οι μικρομεσαίοι αγρότες θα δουν τις ασφαλιστικές τους εισφορές να τριπλασιάζονται, ενώ και στα επικουρικά αυξάνεται η εισφορά των εργαζομένων κατά μισή μονάδα, χωρίς ωστόσο να αποτρέπονται κι άλλες μειώσεις στις σημερινές συντάξεις.
Η παραπέρα ενοποίηση των Ταμείων θα φέρει και εξομοίωση προς τα κάτω συνολικά των παροχών σε Υγεία - περίθαλψη - φάρμακο.
Να, λοιπόν, πώς αποκαθίσταται η «δικαιοσύνη» που λέει η κυβέρνηση: Με το «τράβηγμα» όλων προς τα κάτω. Να πώς εξασφαλίζεται η «βιωσιμότητα» του συστήματος, που όλοι την επικαλούνται: Με την ολοένα και μεγαλύτερη συρρίκνωση συντάξεων και παροχών, με την αύξηση των εισφορών των ασφαλισμένων, με την αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης που έκανε ήδη η κυβέρνηση για μεγάλες κατηγορίες ασφαλισμένων.
Τώρα είναι η ώρα να καταγραφούν η ετοιμότητα και η αποφασιστικότητα των εργαζομένων να αντιδράσουν αγωνιστικά, προτάσσοντας το αίτημα για καμιά νέα μείωση, αλλά ανάκτηση των απωλειών, κάλυψη των σύγχρονων αναγκών. Αυτόν τον αγώνα καλεί το ΠΑΜΕ σωματεία και εργαζόμενους να οργανώσουν, με νέα πανεργατική πανελλαδική απεργία.
